Για περίπου δυόμιση ώρες συζητούσε το δημοτικό συμβούλιο Αγρινίου το ζήτημα της μετακίνησης της λαϊκής αγοράς του Σαββάτου. Πράγμα που από μόνο του είναι λιγάκι εξοργιστικό, με δεδομένο πως άλλα απείρως σοβαρότερα ζητήματα έχουν περάσει από το Δημοτικό συμβούλιο Αγρινίου σε χρόνο dt… Όπως σε χρόνο dt πέρασε η μετακίνηση της λαϊκής αγοράς της Τρίτης.
Για τη λαϊκή του Σαββάτου όμως οι τρεις μεγαλύτερες παρατάξεις της αντιπολίτευσης έδειξαν να «δελεάζονται» από την αντιπρόταση που εμφανίστηκε από δύο – τρείς μεμονωμένους εμπόρους. Η αντιπρόταση να μετακινηθεί η λαϊκή όχι ένα – δύο τετράγωνα παρακάτω, αλλά δύο (!) συνοικίες παρακάτω (να φύγει δηλαδή από την περιοχής της Φιλελλήνων και να μεταφερθεί στην περιοχή του τρένου), είναι μια λάθος πρόταση ως προς την ουσία της. Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο αυτό. Η εν λόγω μερίδα της αντιπολίτευσης επέλεξε ξανά τη γνωστή και αποτυχημένη στρατηγική να υπερασπίζεται προτάσεις που δεν συμμορφώνονται με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει το θέμα. Ήταν χαρακτηριστικό πως ακόμη και ο Στέλιος Μερμίγκης από το Ανυπότακτο Αγρίνιο αναρωτήθηκε αν μπορεί η πρόταση αυτή να εφαρμοστεί, αν ψηφιστεί. Για να έρθει η αποστομωτική απάντηση από υπηρεσιακό παράγοντα του δήμου πως φυσικά και δεν μπορεί να εφαρμοστεί, αφού δεν έχει τις απαραίτητες εισηγήσεις – αδειοδοτήσεις από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα η τροχαία, το υγειονομικό κτλ.
Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με την αντιπρόταση των τριών μεγαλύτερων παρατάξεων της αντιπολίτευσης για το τεχνικό πρόγραμμα του δήμου, όπου επέμεναν να ψηφιστεί, χωρίς να έχει τις προϋποθέσεις του νόμου. Μέχρι που εισέπραξαν το ηχηρό «όχι» της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Θα καταλάβουν άραγε ορισμένοι εντός της αίθουσας ότι από τη στιγμή που βρίσκονται σε αυτή οι προτάσεις τους θα πρέπει να έρχονται -και να κινούνται- σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο, έτσι ώστε τουλάχιστον να μπορούν να εφαρμοστούν; Άραγε δεν μπορούν να αντιληφθούν το θεσμικό πλαίσιο ή απλώς δεν θέλουν; Είναι σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον παράδοξο άνθρωποι που διεκδίκησαν τη διοίκηση του δήμου να επιδεικνύουν απροκάλυπτα μεγάλη δυσκολία προσαρμογής στο θεσμικό πλαίσιο.
