Η στήλη έχει καλή γνώμη για την έκθεση Πισσαρίδη για την Ελληνική Οικονομία. Όπως εξάλλου με θετική ματιά αντιμετωπίζει τα περισσότερα τεχνοκρατικής υφής κείμενα, τα οποία στις πλείστες των περιπτώσεων αντιγράφουν (με την καλή έννοια του όρου) τις υποδείξεις των διαφόρων διεθνών οργανισμών για μεταρρυθμίσεις. Το ζήτημα είναι ότι στην Ελλάδα οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν, λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης. Ή για να το πούμε λαϊκά, επειδή δεν υπάρχει η διάθεση και το σθένος «να σπάσουμε αυγά».
Με ενδιαφέρον λοιπόν η στήλη ανέγνωσε τις προτάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη για τη Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη είναι αλήθεια πως χρειάζεται πολλές μεταρρυθμίσεις. Κυρίως ως προς τους χρόνους απονομής της, που είναι τριτοκοσμικοί. Ωστόσο στον εν πολλοίς «κλειστό» χώρο της Δικαιοσύνης οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι καθόλου εύκολες. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, πως η πανδημία δεν την άγγιξε καθόλου, σε σχέση με άλλες λειτουργίες της Δημόσιας Διοίκησης που έστω και μερικώς, υπό τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας, έκαναν τα πρώτα βήματα στον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Μια από τις προτάσεις της Επιτροπής αφορά το σπάσιμο του “υδροκέφαλου” Πρωτοδικείου Αθηνών σε επιμέρους δικαστικές οντότητες εντός Αττικής (π.χ σε τέσσερα περιφερειακά Πρωτοδικεία) και συγχώνευση άλλων στην επαρχία με γνώμονα το ένα Πρωτοδικείο ανά νομό, ένα Εφετείο ανά περιφέρεια.
Βάλτε λοιπόν με το νου σας να βρεθεί μια κυβέρνηση που αυτή την πρόταση θα θελήσει να την υλοποιήσει. Σκεφτείτε τι χαμός έχει να γίνει μεταξύ Αγρινίου και Πάτρας για το Εφετείο… Και ακόμη χειρότερα με τη λογική του ενός Πρωτοδικείου ανά νομό, τι χαμός έχει να γίνει μεταξύ Αγρινίου και Μεσολογγίου για το Πρωτοδικείο. Θα επιστρέψουμε στο… παρελθόν. Όχι για να ζήσουμε ένδοξες στιγμές, αλλά να αναβιώσουμε τις τοπικιστικές έριδες, τη διχόνοια τη δολερή που λέει και ο ποιητής, σε remake.
Ας επιταχυνθεί πρώτα ο χρόνος απονομής της Δικαιοσύνης με τις άλλες προτάσεις που υπάρχουν εδώ και χρόνια στο τραπέζι, με την ψηφιοποίηση της Δικαιοσύνης, τις ηλεκτρονικές δίκες κτλ και ας αφήσουμε τις χωροταξικού χαρακτήρα αλλαγές για αργότερα. Δεν είμαστε ώριμοι ακόμη. Αν και ενίοτε η ωριμότητα αποκτιέται κάπως «βίαια»…
