Ο Μητσοτάκης παίζει τένις, ο Τσίπρας κάνει τζόκινγκ
Όλο και πιο χαμηλά πέφτει το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, με και των κομμάτων, αλλά και ορισμένων φωνών στον Τύπο, που παίζουν καλά το παιχνίδι του βασιλικότερου στο βασιλέως σε σχέση με την κομματική γραμμή.
Έτσι η πολιτική κριτική έχει πέσει πλέον στο επίπεδο ενός ακραίου έως και χυδαίου λαϊκισμού, όπου γίνεται πολιτικό θέμα, το αν ένας πολιτικός αθλείται, την ώρα που η πανδημία βρίσκεται σε εξέλιξη. Λες και η ζωή σταματάει την εποχή του κορονοϊού ή ένας πολιτικός θα πρέπει να σταματήσει να ζει, επειδή υπάρχουν- δυστυχώς- θύματα από την πανδημία.
Χθες είχαμε 104 θανάτους από κορονοϊό, αλλά όλοι μας σήμερα θα πάμε το πρωί κανονικά στις δουλειές μας, θα παίξουμε το απόγευμα με τα παιδιά στο σπίτι, θα πάμε ίσως για περπάτημα, θα πιούμε τον καφέ μας ίσως και κάποιο παγκάκι ή στο όρθιο λόγω της κλειστής εστίασης. Γιατί, ο πολιτικός πρέπει να κάνει διαφορετικά πράγματα, από όσα κάνουμε όλοι οι υπόλοιποι; Τι δηλαδή θα ήταν σωστό για το πολιτικό; Να κάθονται ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας και να μοιρολογούν σαν μανιάτισσες μοιρολογίστριες.
