Ένα – κατά τους νομικούς- απροσπέλαστο τείχος νομολογίας των ευρωπαϊκών και ελληνικών δικαστηρίων συγκροτείται απέναντι στο μπαράζ προσφυγών στα δικαστήρια κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Πρόκειται για ατομικές αλλά και ομαδικές προσφυγές που υποβάλλονται τις τελευταίες μέρες στα πρωτοβάθμια δικαστήρια της χώρας, από τη στιγμή που στις 16 Αυγούστου άρχισε η διαδικασία ανατολής εργασίας για ανεμβολίαστους εργαζόμενους σε προνοιακές δομές και την 1η Σεπτεμβρίου έρχεται η σειρά των υγειονομικών.
Ήδη στις αιτήσεις εργαζομένων σε κοινωνικές δομές που εντάσσονται στην υποχρεωτικότητα έχουν εκδοθεί δυο προσωρινές αποφάσεις από τα Μονομελή Πρωτοδικεία Βόλου και Κιλκίς που απέρριψαν αιτήματα εργαζομένων που δεν είχαν εμβολιαστεί. Οι αποφάσεις αυτές ενδεχομένως δείχνουν την τάση αλλά προφανώς έχουν προσωρινό χαρακτήρα και ανάλογη σπουδαιότητα.
Οι προσφυγές μπορεί να κατακλύζουν τα Πρωτοδικεία όλης της χώρας αλλά το Συμβούλιο της Επικρατείας θα έχει, όπως φαίνεται τον τελικό λόγο. Η τελική απόφαση θα ληφθεί βέβαια από τα ανώτατα δικαστήρια. Και συγκεκριμένα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου θα συζητηθεί στις 8 Οκτωβρίου η αίτηση ακύρωσης των 46 ανδρών της ΕΜΑΚ ενώ μέχρι τότε, ισχύει η απόφαση της Επιτροπής Αναστολών με την οποία έχει απορριφθεί η προσφυγή τους για να “παγώσει” το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού τους.
