Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς πως συνδέεται η κατάρρευση της γέφυρας του Ευήνου με το χωροταξικό των Δήμων. Κι όμως αυτό που επισημαίνει ο τέως Δήμαρχος Μεσολογγίου Π. Κατσούλης είναι απολύτως σωστό, θυμίζοντας ότι η ένταξη των κοινοτήτων της Χάλκειας στο Δήμο Ναυπακτίας είχε αναγνωριστεί ως λάθος του «Καλλικράτη»!
Αναλυτικά αναφέρει :
Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά και δυστυχώς μετά από μια καταστροφή, πως κυριολεκτικά οι κάτοικοι του Γαλατά και του Περιθωρίου έχουν ιστορικά οργανώσει την καθημερινότητα τους σε άμεσα συνάφεια με την πόλη του Μεσολογγίου. Όλες οι βασικές τους ανάγκες διαβίωσης (διατροφή, ένδυση, υπόδηση κ.α.), οι ανάγκες εκπαίδευσης και ιατρικής περίθαλψης, οι οικονομικές τους συναλλαγές (τράπεζες, εμπόριο), καθώς και οι παραγωγικές τους δραστηριότητες στον πρωτογενή τομέα, είναι απολύτως συνδεδεμένες με τον αστικό ιστό του Μεσολογγίου και την Κοινότητα του Ευηνοχωρίου, λόγω της μικρής χιλιομετρικής απόστασης, της συχνής συγκοινωνίας και των πολυποίκιλων κοινωνικών δεσμών που ιστορικά έχουν αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή.
Στις συνενώσεις του “Καλλικράτη” προ 12ετίας, η περιοχή εντάχθηκε στο δήμο Ναυπακτίας, αγνοώντας την αντίθετη άποψη των κατοίκων. Αντιταχθήκαμε το 2012 με ομόφωνες αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων Μεσολογγίου και Ναυπακτίας αλλά δεν εισακουστήκαμε, παρ’ όλο που όλοι αναγνώρισαν το δίκαιο του αιτήματος μας. Κατόπιν επί «Καλλικράτη», το ΥΠΕΣ ανακοίνωσε πως η περιοχή αυτή βρισκόταν ανάμεσα στις περίπου 10 περιπτώσεις πανελλαδικά όπου θα υπήρχε «θεσμική θεραπεία των αστοχιών του Καλλικράτη», η οποία όμως έμεινε στα χαρτιά.
Είναι ολοφάνερο πως είναι θέμα πολιτικής βούλησης και μόνο. Οι αιτιάσεις της κεντρικής εξουσίας και των κυβερνήσεων, πως «δεν ανοίγουμε το θέμα γιατί θα υπάρξουν αντιδράσεις – ντόμινο σε όλη την Ελλάδα», είναι έωλες και υποκριτικές. Ως πολιτεία όταν αναγνωρίζεις μια κραυγαλέα και κοινωνικά άδικη θεσμική αστοχία, δεν μπορείς να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου. Η κατάρρευση της γέφυρας επαναφέρει στο προσκήνιο τόσο τη θεσμική αστοχία του 2010 όσο και τις μεγάλες ανάγκες των κατοίκων μιας ολόκληρης περιοχής, οι οποίες μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο μέσω της πόλης και του δήμου Μεσολογγίου. Γι’ αυτό επαναφέρω το κοινό κοινωνικά αναγκαίο αίτημα των δήμων Μεσολογγίου και Ναυπακτίας του 2012, το οποίο μπορεί και πρέπει να εκφραστεί ως πολιτική διεκδίκηση σήμερα.
Τα Δημοτικά Συμβούλια Μεσολογγίου και Ναυπακτίας, τα Τοπικά Συμβούλια και οι συλλογικοί φορείς της περιοχής, οι κάτοικοι μέσω της συλλογής υπογραφών, να λάβουν τώρα αποφάσεις δυναμικής διεκδίκησης της θεσμικής ένωσης των Κοινοτήτων του Γαλατά και του Περιθωρίου στο δήμο Μεσολογγίου. Γνωρίζω πως ορισμένοι με το διάβασμα της πρότασης μου θα εκφέρουν τα χιλιοειπωμένα μοιρολατρικά επιχειρήματα. «Α, Δεν γίνονται αυτά τώρα… Είναι αργά…». Αν τα υιοθετήσουμε ως άτομα και τοπικές κοινωνίες, τότε υιοθετούμε το κοινωνικά άδικο και υπερασπιζόμαστε μια αναγνωρισμένα κραυγαλέα κρατική αστοχία, που στρέφεται σε βάρος χιλιάδων συμπολιτών μας.
