Οι αριθμοί λένε την αλήθεια λέει το ρητό. Αυτό δεν σημαίνει ότι και τους αριθμούς δεν μπορεί κανείς να τους προσεγγίσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Για παράδειγμα η απογραφή και τα αποτελέσματά της στην Αιτωλοακαρνανία.
Η μείωση του πληθυσμού στους μικρότερους περιφερειακούς Δήμους, διαμορφώνει ένα σχεδόν νέο τοπίο στην Αιτωλοακαρνανία, αφού πλέον το Αγρίνιο δεν είναι απλά η μεγαλύτερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας, αλλά ο Δήμος Αγρινίου είναι πληθυσμιακά σχεδόν η μισή Αιτωλοακαρνανία. Κάτι που υπήρχε παλιότερα σε μεγάλο βαθμό. Αυτό προφανώς δεν είναι βιώσιμο, όταν το Αγρίνιο από μόνο του και ως πόλη και ως ευρύτερη περιοχή έχει τα δικά του προβλήματα και αδυναμίες. Μηδενικό τουρισμό, χαμηλή επισκεψιμότητα, φθίνουσα παραγωγή σε όλα τα επίπεδα και κυρίως χαμηλή εισροή «ξένου» χρήματος.
Το πρόβλημα και της Αιτωλοακαρνανίας συνολικά και του Αγρινίου είναι η ύπαιθρος. Το γεγονός ότι δηλαδή τα χωριά, οι μικρότεροι περιφερειακοί δήμοι φθίνουν. Και φθίνουν γιατί στα χωριά δεν υπάρχει δουλειά για τους νέους, αφού το αγροτικό εισόδημα μειώνεται συνεχώς. Πέρα από τα άλλα προβλήματα για να δημιουργήσουν οι νέοι οικογένεια σε ένα χωριό, όπως η Ματαράγκα, η Κατούνα, η Μυρτιά για να μην αναφέρουμε άλλα μικρότερα χωριά. Η ανάπτυξη του Αγρινίου παλαιότερα βασίζονταν στην ύπαιθρο, που ήταν ο οικονομικός πνεύμονάς του. Πλέον αυτό έχει χαθεί δυστυχώς μάλλον ανεπιστρεπτί. Το δημογραφικό σε περιοχές σαν την Αιτωλοακαρνανία δεν θέλει απλώς κάποια κίνητρα στους νέους για να κάνουν οικογένειες. Θέλει μια συνολικότερη πολιτική για την ύπαιθρο, για την αναβάθμιση των αγροτικών και όχι μόνο υποδομών, για τα Κέντρα Υγείας, που έχουν γίνει απλώς κέντρα συνταγογράφησης φαρμάκων και πολλά άλλα.
