Ο «άγνωστος Χ» πρωθυπουργός σε ένα λαό με προσωποκεντρική πολιτική παράδοση

Το ΠΑΣΟΚ υποτίθεται ότι στοχεύει στις επικείμενες εθνικές εκλογές σε ένα διψήφιο ποσοστό, αν όχι και να καταφέρει να διπλασιάσει τα ποσοστά του σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές.

Φιλοδοξεί έτσι να γίνει ο ρυθμιστής των εξελίξεων και ο καθοριστικός παράγοντας για μία πιθανή η κυβερνητική συνεργασία την επαύριο των εκλογών. Όμως ο Νίκος Ανδρουλάκης με την ατάκα του για τον «άγνωστο Χ» πρωθυπουργό έχει μπερδέψει αρκετά τα πράγματα.

Σίγουρα στο κυβερνητικό «όχημα» χρειάζεται ένα αμπραγιάζ και αυτό το ρόλο θα μπορούσε λαού θέλοντος να τον παίξει το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο η χρησιμότητα του αμπραγιάζ στο… «όχημα» φτάνει μέχρι ενός ορίου. Γιατί, το κυβερνητικό κιόλας «όχημα» χρειάζεται και γκάζι. Η χώρα χρειάζεται γκάζι.

Ίσως όμως το μεγαλύτερο λάθος του Νίκου Ανδρουλάκη με τον «άγνωστο Χ» είναι ότι αυτή την παράμετρο την θέτει σε μία χώρα και ένα λαό, που έχει μία πολιτική παράδοση προσωποκεντρική. Το να μιλάς λοιπόν για τον «άγνωστο Χ» θολώνει τα πράγματα. Και αυτό είναι βέβαιο ότι σε αρκετούς δεν αρέσει.