Η συζήτηση που ξεκίνησε και πάλι στη δημόσια σφαίρα, για επαναφορά της λίστας για τις ευρωεκλογές στη σκιά του αποκρουστικού σκανδάλου Γεωργούλη, συνιστά μια αισχρή μετάθεση ευθυνών προς τους πολίτες.
Οι πολίτες φυσικά και δεν είναι άμοιροι ευθυνών για το ποιους εκλέγουν και με τι κριτήρια επιλέγουν σε ποιον θα δώσουν το σταυρό της προτίμησής τους. Όμως οι πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν ευθύνη για τους ποιους βάζουν στα ψηφοδέλτια; Το ταγκό χρειάζεται δύο και όταν δεν χορεύεται καλά, φταίνε και οι δύο.
Φυσικά είναι αδύνατο ένας πολιτικός αρχηγός να ξέρει αν ο άλλος δέρνει τη σύντροφό του. Κακά τα ψέματα είναι σχεδόν αδύνατο να ελεγχθούν τέτοιου τύπου συμπεριφορές. Όμως το ερώτημα παραμένει: με ποιες περγαμηνές ο ηθοποιός, ο ποδοσφαιριστής ή ο τραγουδιστής συμπεριλήφθηκαν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Αυτούς έδωσαν στο κόσμο και αυτούς ο κόσμος ψήφισε. Και αυτό φυσικά δεν μειώνει καθόλου την ευθύνη των πολιτών. Για να φανταστούμε μια αντίθετη περίπτωση όπου π.χ. ο δημοφιλής ποδοσφαιριστής να είχε έρθει τελευταίος στη σταυροδοσία;
Και θα είναι καλύτερα με τη λίστα; Δηλαδή το πολιτικό σύστημα θα έρθει ξανά να επιβάλλει μια λίστα… χειροκροτητών των κομματικών ηγεσιών, οι οποίοι θα πάνε στις Βρυξέλλες για να απολαύσουν τα προνόμια του ευρωβουλευτή, εξαργυρώνοντας έτσι την εύνοια των πολιτικών ηγεσιών; Πρέπει το πολιτικό σύστημα να αναλάβει την ευθύνη τους στο μερίδιο που του αναλογεί και να σταματήσει να προσπαθεί να αποδώσει την αποκλειστική ευθύνη στους πολίτες.
Συγκάλυψη με το… πόρισμα που αναδεικνύει ευθύνες;
