Εκλογές έχουμε και πρέπει να γίνει νταραβέρι. Οι πολιτικοί κάτι να «πουλήσουν» και ο κόσμος κάτι να «αγοράσει».
Το «καλάθι» του πολιτικού αν θέλει να έχει πιθανότητες εκλογής ή και επανεκλογής πρέπει να εμπεριέχει πολλά… καλούδια… Αναλόγως του κοινού στο οποίο απευθύνεται κάθε φορά ο πολιτικός. Συνήθως εκτός από μεγάλα λόγια και εύκολες υποσχέσεις, το «καλάθι» του υποψηφίου βουλευτή έχει και άλλα πράγματα.
Συχνά υπάρχει αρκετός χριστιανισμός, απαραίτητο όπλο για την προσέλκυση πιστών. Που είναι και οι καλύτεροι ψηφοφόροι γιατί άμα τους πείσουμε να εφαρμόσουν και στην πολιτική το «πίστευε και μη ερεύνα» θα εξασφαλίσουμε μια στάνταρ εκλογική πελατεία. Μια φωτογραφία λοιπόν από την Ανάσταση κρατώντας ένα ταπεινό κεράκι –ούτε καν λαμπάδα- είναι ό,τι πρέπει.
Μαζί με το χριστιανισμό όμως στο καλάθι του υποψηφίου συχνά θα βρούμε και μπόλικο οπαδισμό. Αφού στην Ελλάδα οι ομάδες είναι «θρησκεία»… Μερικές φωτογραφίες από το γήπεδο, μερικές φωτογραφίες με τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές της εξέδρας είναι ό,τι πρέπει για… χορηγούμενη στα social media. Αλλά φυσικά οι πρακτικές αυτές διατρέχουν οριζόντια το ιδεολογικό φάσμα. O χριστιανισμός και ο οπαδισμός δεν είναι «προνομιακό πεδίο» ούτε για δεξιούς, ούτε για αριστερούς. Ενίοτε ίσως κάποιοι αριστεροί το κάνουν καλύτερα μάλιστα. Εξ’ ου και οι χορηγούμενες στα social media.
Βέβαια κάπου πρέπει να μπαίνει και ένα μέτρο, ένα όριο… Αλλά όταν το άγχος της (επαν)εκλογής είναι μεγάλο, δεν είναι εύκολο να μείνει κανείς εντός ορίων.
