Όταν η παράταξη παρτάριζε ανέμελα, αλλά αδυνατούσε να καθορίσει το μέλλον της
Ναι μεν ήταν φουλ της Μαργαρίτας Σερπάνου να μην ενημερώσει την παράταξή της για την αποχώρησή της, ωστόσο το «Αγρίνιο Μπορείς» με την επιστολή διαγραφής της δημοτικής του συμβούλου, ομολογεί την αποτυχία του να διατηρήσει το κύρος της παράταξης.
Η Μαργαρίτα Σερπάνου όντας έμπειρη στα αυτοδιοικητικά θα έπρεπε να σεβαστεί και το θεσμό του δημοτικού συμβουλίου και πριν προσχωρήσει στο ψηφοδέλτιο του Γ. Παπαναστασίου να ανεξαρτητοποιηθεί από την παράταξή της.
Όμως οι μεγαλύτερες ευθύνες ανήκουν στο «Αγρίνιο Μπορείς» που δεν μπόρεσε στοιχειωδώς να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Γιατί η παράταξη ομολογεί ότι γνώριζε… όταν διαπιστώνει πως «οι φήμες που διακινούνταν εδώ και πολύ καιρό τελικά επιβεβαιώθηκαν…» 
Και πως αντιμετώπισε η παράταξη τις φήμες του προηγούμενου διαστήματος; Εκλήθη άραγε η Μ. Σερπάνου να δώσει κάποιες εξηγήσεις; Πάνω από όλα όμως η παράταξη δεν οφείλει να ξεκαθαρίσει τη στάση της ενόψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών θα συμμετάσχει σε αυτές ή όχι; Αυτό όφειλε η παράταξη να το κάνει κάποια στιγμή απέναντι στον κόσμο που την ψήφισε, αλλά και απέναντι στα μέλη της. Με το μέλλον της παράταξης όμως να είναι αβέβαιο επί μήνες, αναμενόμενο είναι άλλοι συνδυασμοί να εποφθαλμιούν τα ιμάτιά της…
Όταν η Χριστίνα Σταρακά αποχωρούσε από την ηγεσία της δημοτικής παράταξης, τέλη Ιανουαρίου – αρχές Φεβρουαρίου, το «Αγρίνιο Μπορείς» μπορούσε απλώς να κάνει αποχαιρετιστήριο πάρτι για την επικεφαλής του, αλλά για το μέλλον του δεν αγωνιούσε; Γιατί ωραία είναι τα πάρτι και καλώς γίνονταν, αρκεί να μπορούμε και κάτι περισσότερο. Το «Αγρίνιο Μπορείς» όμως δεν μπορούσε.
Ο λόγος που συμβαίνουν αυτά στους αυτοδιοικητικούς βραχίονες του ΠΑΣΟΚ και στο Δήμο Αγρινίου, αλλά και στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, είναι γιατί οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ το 2019 επέλεξαν να «ερωτοτροπήσουν» με το ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να λάβουν τη στήριξή του. Και τώρα τα βρίσκουν μπροστά τους, από τη στιγμή που το νέο πολιτικό περιβάλλον που διαμόρφωσαν οι εθνικές εκλογές οδηγούν αναγκαστικά στη διαμάχη των δύο για το πόλο που μελλοντικά θα μπορέσει να σταθεί απέναντι στη ΝΔ. Κάπως έτσι, ποιος θα μπορούσε ένας ρεαλιστικός στόχος για ένα νέο επικεφαλής ενός συνδυασμού του ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Αγρινίου; Γιατί ο πήχης να είναι κατ΄ανάγκην στο 28% που πήρε η Χριστίνα Σταρακά στον πρώτο γύρο των εκλογών; Το μισό τουλάχιστον από αυτό το ποσοστό δεν ήταν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος λοιπόν θα βάλει το κεφάλι του στο ντορβά για να ηγηθεί της παράταξης, όταν θα μπορεί να θεωρηθεί παντελώς αποτυχημένος με κάθε ποσοστό στις εκλογές πλην της νίκης;
Όλες οι παρατάξεις είναι σε κάποιο βαθμό προσωποπαγείς, ολόκληρα κόμματα στην Ελλάδα είναι προσωποπαγή, όμως στην περίπτωση του «Αγρίνιο Μπορείς» αυτό ισχύει σε υπερβολικό βαθμό. Μετά τη Χριστίνα Σταρακά το χάος…
