Ούτε μια στιγμή δεν είχε ενιαίο μέτωπο η Αιτωλοακαρνανία για τα Πρωτοδικεία
Η ιστορία με τα Πρωτοδικεία είναι σε γενικές γραμμές απλή. Όσο και αν τα πράγματα περιπλέχθηκαν στην πορεία… Ο δικαστικός χάρτης κουβεντιάζεται έντονα από το φθινόπωρο, όμως στην Αιτωλοακαρνανία ούτε για μια στιγμή δεν υπήρξε ενιαίο μέτωπο διεκδίκησης των φορέων της περιοχής, παρά το γεγονός ότι ακούγονταν πως το Εφετείο Αγρινίου και ένα από τα δύο Πρωτοδικεία θα «τελείωνε»…
Στο Μεσολόγγι και οι όμοροι Δήμοι άρχισαν σχεδόν από την πρώτη στιγμή, παρά το γεγονός ότι το αίτημα ήταν να μην αλλάξει τίποτα στην Αιτωλοακαρνανία, να κουβεντιάζουν το «αν»… Αν, δηλαδή, μας πάτε σε ένα Πρωτοδικείο κρατήστε το Μεσολόγγι. Στο Αγρίνιο η «μάχη» αρχικά δίνονταν για το Εφετείο, με τη… σιγουριά ενδεχομένως πως αν παραμείνει το Εφετείο δεν θα τεθεί θέμα για το Πρωτοδικείο του Αγρινίου. Η «μάχη» δεν κερδήθηκε φυσικά, αλλά η κυβέρνηση τελικά αποφάσισε κεντρικά να μην συγχωνεύσει κανένα Εφετείο στη χώρα.
Τις τελευταίες λοιπόν δύο – τρεις εβδομάδες αυτό που έμενε ήταν το «αν» του Μεσολογγίου. Και τώρα που το «αν» αυτό φαίνεται ότι πέρασε στην κυβέρνηση, χθες στη μάζωξη των δικηγόρων του Αγρινίου ακούσαμε πως αίτημα είναι το Πρωτοδικείο του Αγρινίου να παραμείνει είτε ως Πρωτοδικείου Αγρινίου (άρα αντίστοιχα και Πρωτοδικείο Μεσολογγίου) αλλά είτε και ως κεντρικό Πρωτοδικείο της Αιτωλοακαρνανίας (άρα υποβαθμισμένο το Πρωτοδικείο Μεσολογγίου). Υποτίθεται όμως ότι αυτό το τελευταίο δεν το είχε το Αγρίνιο ως αίτημα. Μπήκε όμως στο τραπέζι –και ίσως όχι εντελώς άδικα- από τη στιγμή ο διαχρονικός «πόλεμος» Αγρινίου – Μεσολογγίου ξεκίνησε πάλι… Και όταν ως νομός δεν έχεις ενιαίο μέτωπο, φυσικά είναι τουλάχιστον δύσκολο να πετύχεις αυτό που θες. Ας κοιτάζουμε τώρα την Πέλλα των 125.000 κατοίκων με δύο Πρωτοδικεία…
