Οφείλω να ομολογήσω ότι το Σεπτέμβριο δεν είμαι και στα καλύτερά μου, γιατί με πιάνει πάντα ένα μεταδιακοπικό στρες… Ελπίζω να μην συμπάσχουμε με τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου “ο Ερμής”, γιατί όσο να πεις με κλειστά τα μαγαζιά τους τα Σάββατα του Ιουλίου και του Αυγούστου οι διακοπές τους ήταν σίγουρα μεγαλύτερες από τις δικές μου.
Όμως πέρα από την πλάκα, μου κινεί την περιέργεια αν ο Εμπορικός Σύλλογος του Αγρινίου -τώρα το Σεπτέμβριο και αφού τελειώσαν οι καλοκαιρινές διακοπές- συνεχίζει να κάνει “ελέγχους” για το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων (ή αν έχει σαν εμένα μεταδιακοπικό στρες), όπως έκανε καταμεσίς του καλοκαιριού και μες στη ντάλα του καύσωνα. Και αν έχει κάνει “ελέγχους” ιδίως στα βιβλιοπωλεία της πόλης, που αυτή την εποχή, λόγω της έναρξης των σχολείων έχουν την τιμητική τους…
Την τιμητική τους καλά κάνουν και την έχουν, έχουν όμως και “ασυλία” ως προς το ωράριο; Γιατί, αν είναι έτσι, να κοιτάμε δηλαδή την εποχικότητα του κάθε καταστήματος, αν πουλάει τετράδια, αν πουλάει νυφικά, αν πουλάει παπούτσια, αν πουλάει κλιμαστικά ή αν πουλάει κυλότες, να έχουν “ασυλία” και οι υπόλοιποι… Εκτός κι αν στο Αγρίνιο υπάρxει η ευγενής τάξη των βιβλιοπωλών και η υποδέλοιπη μπασκλασαρία των εμπορών… Γιατί, εξ΄ όσων ενθυμούμαι στο Σύλλογο “ο Ερμής” ευαγγελίζονται την αταξική κοινωνία… Και ως γνωστόν, όπως έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Τζούμας, “η πάλη των τάξεων παραμένει ιστορικά αδικαίωτη, ενώ η διεθνής καπιταλιστική μεθοδολογία, σαμποτάρει την πρωτοβουλία της κολχόζνικης ιδιοκτησίας, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας σεχταρισμός, που αποπροσανατολίζει τις μάζες και τις αφήνει σε ένα τέλμα ιδεολογικής σύγχυσης, με ανεπανόρθωτες συνέπειες στην ανάπτυξη του κινήματος της εργατικής τάξης και στην αποδέσμευσή της από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά”…
Δ.Π.