Όταν τα περιφερειακά ή δημοτικά συμβούλια καλούνται να γνωμοδοτήσουν για το σχέδιο ενός έργου η γνωμοδότηση τους μπορεί να είναι αρνητική ή θετική. Κάτι άλλο, ενδιάμεσο, δεν υπάρχει. Η Λαϊκή Συσπείρωση Δυτικής Ελλάδας αισθάνθηκε την ανάγκη στη χθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου να είναι διπλά αρνητική στο σχέδιο για τις μονάδες καύσης απορριμμάτων. Και υπήρξε ολόκληρη διαβούλευση για περίπου 10 με 15 λεπτά της ώρας, έτσι ώστε να βρεθεί το τι θα ψηφίσει η Λαϊκή Συσπείρωση. Φυσικά η Λαϊκή Συσπείρωση ψήφισε «όχι», αλλά «όχι» στο τετράγωνο, όπως λέμε στα μαθηματικά, γιατί ένιωσε την ανάγκη να διαφοροποιηθεί από το σκεπτικό, με το οποίο και οι υπόλοιπες παρατάξεις επίσης διαφώνησαν με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Ενδεχομένως και να ξαφνιάστηκε η Λαϊκή Συσπείρωση από το γεγονός ότι η παράταξη του Νεκτάριου Φαρμάκη, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ουσιαστικά, αντιτάχθηκε ουσιαστικά στο κυβερνητικό σχέδιο. Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η Λαϊκή Συσπείρωση διαφώνησε με την εισήγηση της περιφερειακής αρχής, για παράδειγμα, στο μέρος που αυτή μιλούσε για τα αντισταθμιστικά που δεν προβλέπονται στο κυβερνητικό σχέδιο.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της Λαϊκής Συσπείρωσης δεν θα έπρεπε να τίθεται ζήτημα αντισταθμιστικών γιατί οι μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων, όπως της λέει η κυβέρνηση -καύσης όπως τις λέμε οι περισσότεροι- θα είναι επιβλαβής τόσο και για το περιβάλλον όσο και για την υγεία των τοπικών κοινωνιών στα σημεία που θα χωροθετηθούν. Κατανοητό και απολύτως σεβαστό το σκεπτικό της Λαϊκής Συσπείρωσης, αλλά δεν χρειάζονταν τόσος «σαματάς» για να φανεί ότι έχει άλλο σκεπτικό από την διοίκηση της Περιφέρειας. Ξέρουμε ότι πρόκειται για παρατάξεις εντελώς διαφορετικής πολιτικής κοσμοθεωρίας. Αλλά δεν προκύπτει κάποιο ανοσιούργημα… ακόμη και μέσω διαφορετικών σκεπτικών δύο ή περισσότερες παρατάξεις καταλήγουν να συμφωνούν στο σε ένα «όχι»…