Η έννοια της κίνησης έχει αναπόφευκτα… σχετική σημασία. Σε εποχές κρίσεων, και μάλιστα σύνθετων, πολυεπίπεδων και παραγοντικών, σαν και αυτή την οποία διέρχεται η Ελλάδα στην τρέχουσα εκδοχή της και ιστορική συγκυρία, η κινητικότητα προσλαμβάνει αναπόφευκτα πολλαπλασιαστική ισχύ.
Διατρέχει οριζόντια την κοινωνία, διατρέχει οριζόντια το πολιτικό σύστημα, διατρέχει οριζόντια τον δημόσιο βίο. Διαμορφώνει διαρκώς καινούρια δεδομένα, τα οποία αθροίζει στα αμέσως προηγούμενα. Και κάπως έτσι συνεχίζει η επιθετική κίνηση του τροχού της Ιστορίας προς το μέλλον. Με προσεκτική αλλά μη αναστρέψιμη ορμή.
Είναι εμφανής η μετατόπιση του κοινωνικού εκκρεμούς στη χώρα μας. Μια κίνηση η οποία αναπόφευκτα… δελεάζει και το πολιτικό εκκρεμές να μετατοπιστεί. Τόσο σε επίπεδο ποιοτικής ανάλυσης του μέλλοντος που ξεκινά από σήμερα, όσο και ποσοτικής. Καινούρια κόμματα, αυτόνομες πρωτοβουλίες, πρόσωπα από το χθες, πρόσωπα του χθες, πρόσωπα φθαρμένα, πρόσωπα χωρίς παρελθόν, πρόσωπα άφθαρτα.
Το κάδρο των εξελίξεων του εθνικού μέλλοντος γεμίζει αιφνιδιαστικά από πληθωρισμό προσώπων. Όπως εξίσου πληθωριστική είναι και η αναζήτηση καινούριων αφετηριών, για διαδρομές που θα είναι λιγότερο επίφοβες και θα ενσωματώνουν μεγαλύτερες προσδοκίες για σημαντικότερη διόρθωση της βιωματικής πραγματικότητας.
Κίνηση παντού. Στο παρασκήνιο, στο προσκήνιο, στο μυαλό και στην καρδιά των ανθρώπων. Υπόγεια ρεύματα κινούνται στην κοινωνία, η σιωπηλή πλειοψηφία ακούγεται περισσότερο, η τάση της αλλαγής προσλαμβάνει μη αναστρέψιμα χαρακτηριστικά. Προσλαμβάνει χαρακτηριστικά παγίωσης.
Όσο μεγαλύτερη και γεμάτη ένταση είναι αυτή η ατομική και συλλογική κινητικότητα, τόσο μεγαλύτερη είναι η εικόνα της… στασιμότητας που εκπέμπει η χώρα. Κόντρα ρόλος, όπως ακριβώς τον εντοπίζει και τον χαρτογραφεί η κλινική ψυχολογία. Ένα αντεστραμμένο είδωλο στον καθρέφτη. Την ώρα που τα πάντα γύρω μας κινούνται, μετατοπίζονται και μετακινούνται, η χώρα μοιάζει να έχει σταματήσει να κινείται. Η χώρα εν συνόλω. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που η συλλογική αντίληψη ενσωματώνει τη βεβαιότητα της αλλαγής. Τα βήματα γίνονται βασανιστικά αργά, ώστε ο χρόνος να διαδραματίσει τον δικό του, κομβικό και καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός μέλλοντος που πολύ σύντομα θα γίνει… παρόν.
Η συνθήκη δεν θα ήταν τόσο άβολη και επίφοβη, αν η Ελλάδα δεν είχε να καλύψει το χαμένο έδαφος της δραματικής περιόδου της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων. Αυτή την πολυτέλεια ωστόσο την έχουμε στερηθεί, και με δική μας, αυτοτελή ευθύνη. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ταχύτατα. Δεν θα περιμένει εμάς να υλοποιήσουμε την αλλαγή που έχουμε αποφασίσει ότι θέλουμε να δούμε.
Ο κατακερματισμός δυνάμεων στον δημόσιο βίο
Το πρώτο σύμπτωμα, ή μάλλον ένδειξη της διαδικασίας ανασύνθεσης στην οποία έχει εισέλθει το πολιτικό σκηνικό, είναι ο διαφαινόμενος κατακερματισμός δυνάμεων στον δημόσιο βίο. Μια τάση η οποία διατρέχει οριζόντια πολιτικό σύστημα και κοινωνικές δεξαμενές.
Οι δημοσκοπήσεις, στον προβληματικό βαθμό που μπορούν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία, μας δίνουν μια ρεαλιστική εξήγηση, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι κάποιος έχει την προδιάθεση και… γενναιότητα να τις ακούσει. Να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές και πίσω από τις λέξεις.
Ο κατακερματισμός του κομματικού συστήματος έρχεται να απαντήσει στον κατακερματισμό των επιθυμιών και προτιμήσεων της κοινωνίας. Του εκλογικού ακροατηρίου. Όχι απαραιτήτως και όχι πάντα με επιτυχία. Αλλά αυτό ακριβώς συμβαίνει…
Οι πολλαπλές εκλογές της «διόρθωσης»
Με το κοινωνικό υπόβαθρο να είναι τόσο ρευστό, εύλογα μπορεί να προβλέψει κανείς ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί πολλαπλές εκλογές «διόρθωσης» της τάσης αποσυναρμολόγησης του εθνικού ιστού, που παρατηρείται σήμερα
Ακόμη και αυτή η προοπτική ωστόσο, φαντάζει θορυβώδης και ριψοκίνδυνη. Στην περίπτωση κατά την οποία μια κοινωνία οργισμένη διαβάσει την επαναλαμβανόμενη προσφυγή σε κάλπες εκλογικών αναμετρήσεων ως απόπειρα ποδηγέτησής της, πόσο μάλλον ως απόπειρα «εκβιασμού» της κρίσης και της επιλογής της, είναι βέβαιο ότι θα θυμώσει περισσότερο.
Και σε συνθήκες εθνικής κρίσης, δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο επικίνδυνο από μια θυμωμένη κοινωνία, η οποία αναζητεί κάλπες εκλογών για να τιμωρήσει. Για να αποδώσει Δικαιοσύνη, όπως εκείνη την αντιλαμβάνεται.
Του Μάνου Οικονομίδη
πηγή: ysterografa.gr
Ακολουθήστε το agrinioculture.gr στο GoogleNews και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσειςΔιαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία στο ΑγρίνιοCulture.gr
