Η αισιοδοξία δεν είναι κακό πράγμα – το αντίθετο. Ακόμη κι αν τα πραγματικά περιστατικά και τα δεδομένα είναι εις βάρος αυτών που επιθυμείς, το να είσαι αισιόδοξος βοηθάει. Κυρίως να μην πέσεις στην κατάθλιψη πρόωρα, αναλογιζόμενος το «μετά». Στην περίπτωση του προέδρου Κυριάκου, οι πρόσφατες αναφορές του περί του χρόνου των προσεχών εκλογών, τον Απρίλιο του 2027 ή και αργότερα, είναι, θεωρώ, μία εκδήλωση ακραίας αισιοδοξίας. Δεν παραγνωρίζω το περιβάλλον στο οποίο εκφράστηκε – καθισμένος αρχοντικά στην άκρη ενός καναπέ στο εντευκτήριο της Βουλής, την περασμένη Παρασκευή, και περιστοιχιζόμενος από αγωνιούντες για το αύριο βουλευτές, είπε πολύ απλά, αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Αυτό που θα τους έφτιαχνε την ημέρα. Το καταλαβαίνες αυτό, από τα χαμόγελα που ζωγραφίστηκαν στα πρόσωπά τους, ακούγοντάς τον. Αλλά η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική! Είναι ανελέητα σκληρή. Και απαράγραπτη.
…και το άπιαστο όνειρο
Εκλογές ΔΕΝ πρόκειται να γίνουν τον Απρίλιο του 2027, πολύ απλά γιατί τα χρονικά περιθώρια είναι απελπιστικά στενά. Οπως όλα δείχνουν, και ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου (ακόμη και του ίδιου του «αισιόδοξου» Κυριάκου), αντιλαμβάνονται, η αυτοδυναμία είναι πλέον άπιαστο όνειρο. Ονειρο απατηλό. Απλησίαστη. Κι αυτός επειδή γνωρίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση συμμαχικής κυβέρνησης, με τον ίδιο επικεφαλής, θα προκηρύξει καινούργιες εκλογές. Και επειδή, πάνω-κάτω, το πλαίσιο θα είναι το ίδιο και μετά τις δεύτερες κάλπες, θα προκηρύξει και τρίτες εκλογές – μέχρι να πιάσει την αυτοδυναμία.
Υπάρχει πρόβλημα με τις συνεχείς εκλογές; Θα ρωτήσει ο καλόπιστος αναγνώστης, που θα θυμάται ότι ο πατέρας του, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έγινε πρωθυπουργός έπειτα από τρεις εκλογικές αναμετρήσεις…
πηγή : tanea.gr






