Ακούω από πολλούς -για το πάρκο που άνοιξε πάλι ως θέμα- ότι δεν μπορεί να αποφασίζουν οι μικρές μειοψηφίες… Δεν μπορεί, λένε, 30 άτομα που αντιδρούν να σταματάνε τις μπουλντόζες… Δεν μπορεί, λένε, 23 άνθρωποι που αντιδρούν να προσφεύγουν στο ΣτΕ… Δεν μπορεί οι 70.000 κάτοικοι της πόλης να υπομένουν τις αντιδράσεις 50 – 100 ατόμων, που σε καμία περίπτωση δεν εκπροσωπούν τις 70.000…
Άμα είναι έτσι… με δεδομένο ότι στην πολυπληθέστερη απεργία που έγινε στα χρόνια του μνημονίου στο Αγρίνιο δεν μετείχαν πάνω από 2000 άτομα, τότε στο Αγρίνιο οι 2.000 είναι αντιμνημονιακοί και οι υπόλοιποι 68.000 βλέπουν τον Σόιμπλε στην τηλεόραση και χειροκροτούν…
Αυτού του είδους η λογική και οι αναλύσεις για το τι πιστεύει η κοινή γνώμη είναι έωλες, εκπορεύονται από τον άμεσα θιγόμενο που είναι ο δήμος και κυριαρχούν μέσω σημαντικής μερίδας του τοπικού τύπου. Αλήθεια ποιος εκπροσωπεί τους 70.000 ανθρώπους που κατοικούν στον αστικό ιστό του Αγρινίου; Μήπως ο δήμαρχος που εκλέχθηκε με 19.747 ψήφους από τους 96.445 εγγεγραμμένους σε όλο το δήμο; Δεν νομίζω.
Το ό,τι ο κόσμος δεν κατεβαίνει να διαμαρτυρηθεί, δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με ό,τι γίνεται… Τόσο απλά!
