To μοναστήρι του Αϊ Συμιού την Μ. Τετάρτη στην έκδοση της REAL NEWS «ΓΕΥΣΗ… ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ».
Στο πρώτο μέρος της έκδοσης «ΓΕΥΣΗ… ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ» γνωρίζουμε από κοντά τη ζωή των μοναχών, το πνευματικό τους έργο και τα διακονήματά τους. Ακόμη, την ιστορία των μοναστηριών, τα προϊόντα και την κουζίνα τους, που είναι νόστιμη και ευρηματική.
Σημείο συνάντησης των ηρωικών Εξοδιτών τη μαύρη μέρα του «μεγάλου χαλασμού», η μονή του αη συμιού έγινε μάρτυρας μεγάλης θυσίας, όμως, μέσα στα χρόνια που πέρασαν, αναγεννήθηκε από την τέφρα της. σήμερα η μονή στέκει ακμαία και δυνατή, τόπος ετήσιας συνάντησης, πλέον, γι’ αυτούς που θυμούνται και τιμούν τους ήρωες, γλεντούν και πίνουν στο όνομά τους!
Στον Αη Συμιό αντάμωναν οι Μεσολογγίτες «Καπε-ταναίοι» τους Κλέφτες με το πρόσχημα του γλεντιού και έπαιρναν τις μεγάλες αποφάσεις για τον αγώνα, κάτω από τη μύτη του Τούρκου δυνάστη. Εδώ ήταν και ο τόπος συνάντησης των Εξοδιτών, όσων κατάφεραν να σωθούν τη «νύχτα του χαλασμού»… 10 Απριλίου 1826. Ξημερώνοντας Κυριακή των Βαΐων, όσοι σώθηκαν από τη φοβερή Εξοδο συναντήθηκαν στ’ αμπέλι του Κότσικα, ενώθηκαν με τα λείψανα της φρουράς της Κλείσοβας και τράβηξαν
για το μοναστήρι. Το σχέδιο όμως προδόθηκε και ο Μουστάμπεης με 500 Τουρκαλβανούς ιππείς τούς απέκαμαν. «Και τα λουλούδια βγάλαν μια φωνή, τα κυπαρίσσια βγάλαν μια φωνή κι από το πηγάδι βγήκε μια φωνή. Γιατί τους σκοτώσατε». Γ. Σεφέρης
Ο Α. Καβάγιας διηγείται… «Γιορτή της νίκης του πνεύματος επί της ύλης. Ανόθευ-τη παράδοση τριών αιώνων το πανηγύρι
των Αρματωμένων του Αη Συμιού. Οι γιοι της Ρούμελης, με την ηρωική φουστανέλα, την αργυρή πανοπλία με σκαλισμένη πάνω
την Παναγιά και άτια περήφανα, «πιάνουν την σκιά των δένδρων που είναι ονοματισμένα». Μουσική από Ζυγιά (την τριμελή
λαϊκή ορχήστρα), με ζουρνάδες, νταούλια και τραγούδι που συνοδεύουν τον χορό του «Πεθαμένου Αδελφού».
