Γράφει ο Γιώργος Λ.
Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μία τάξη αλλά δε γίνεται…χάος μέσα στο κεφάλι. Δεν μπορεί να γίνει πιστευτό ότι τόσοι αθώοι πεθαίνουν χωρίς λόγο… ναι, χωρίς λόγο! Ποια Παλαιστίνη, ποιό Ισραήλ, ποιά ευρώπη, ποιά Ουκρανία, ποια Ασία, ποιός Ομπάμα… Όλοι κάτοικοι του ίδιου πλανήτη είμαστε. Έναν τρόπο συνύπαρξης χρειαζόταν να βρούμε και όλοι θα είμασταν ευτυχισμένοι!
Αλλά όχι!
Η ανθρώπινη βλακεία οδηγεί στη δυστυχία μας… στην πανανθρώπινη δυστυχία! Σήμερα είναι η Γάζα, αύριο ποιά περιοχή; Ποιά «χώρα»;
Δεν μπορώ να το πιστέψω… βλέπω φωτογραφίες, διαβάζω άρθρα για τους βομβαρδισμούς και νομίζω ότι είναι από κάποια χολιγουντιανή ταινία… τόσο πολύ προσπαθώ να απωθήσω τον πανανθρώπινο μισανθρωπισμό! Μα κάθε φορά επανέρχομαι στην πραγματικότητα! Με ξερνάει τόσο πολύ αυτή η βία που μπλοκάρει όλη μου η ύπαρξη… μπορεί να γίνεται και για αυτό το λόγο. Να χρησιμοποιούν δηλαδή την ωμή βία για να σοκάρουν και να παγώνουν τις υπάρξεις μας…
Πάλι θα διαδηλώσουμε, θα βγούμε στους δρόμους, θα φωνάξουμε, θα σπάσουμε μάρμαρα, θα βρίσουμε τα ΜΑΤ και η ιστορία συνεχίζεται…
Δε βρίσκω δικαιολογίες… εξηγήσεις ψάχνω…
Η ανθρώπινη χαζομάρα είναι ανεξήγητη.
Νιώθω θυμό. Νιώθω λύπη. Νιώθω ντροπή.
Πενθώ.
Όχι για τα θύματα…
Για το ανθρώπινο είδος…
γ.λ.
