Κριτική για το 7ο Μαθητικό Φεστιβάλ Θεάτρου του Δήμου Αγρινίου

Γιάννενα 27 – 4 – 2016

Γράφει ο Παναγιώτης Νάκος
Ηθοποιός – Θεατρολόγος

Στο Αγρίνιο βρέθηκα για πρώτη φορά φέτος σαν δάσκαλος θεατρικής αγωγής. Το είχα επισκευθεί πριν πολλά χρόνια για λίγες μόνο μέρες, έτσι δεν είχα εικόνα του θεατρικού γίγνεσθαι της πόλης! Φέτος είχα την τύχη να παρευρεθώ για πρώτη φορά στο μαθητικό φεστιβάλ θεάτρου των γυμνασίων και λυκείων του Δήμου Αγρινίου, φεστιβάλ που φιλοξενεί εκτός από σχολεία της πόλης, σχολεία του νομού αλλά και σχολεία όμορων νομών.Μάλιστα έμαθα ότι φέτος είναι η 7η φορά που λαμβάνει χώρα η εκδήλωση που πλέον έγινε θεσμός.

Χωρίς να γνωρίζω πρόσωπα αλλά με πολύ αγάπη παρακολούθησα τις περισσότερες από τις παραστάσεις του φεστιβάλ, παραστάσεις που επιμελήθηκαν με πολύ αγάπη, μεράκι και σεβασμό οι δάσκαλοι και αγκάλιασαν οι μαθητές των σχολείων.
Μερικές απ αυτές δε ήταν εφάμιλλες και μπορώ να πώ καλύτερες από αντίστοιχες παραστάσεις που έχω δει από επαγγελματικούς θιάσους.Φαίνεται πως στην πόλη επικρατεί θεατρικός οργασμός, γίνεται δουλειά και μάλιστα πολύ καλή!
Το επίπεδο των παραστάσεων με εξέπληξε θετικά, πραγματικά δεν περίμενα να συναντήσω τόσο άρτια οργάνωση και με τόσο ώριμη αισθητική τόσο στα σκηνικά όσο και στα κουστούμια και στην μουσική επιμέλεια! Η δουλειά φάνηκε και ήταν σπουδαία! Οι δάσκαλοι μαζί με τους μαθητές έχουν ανεβάσει τον πήχη του σχολικού θεάτρου σε άλλα επίπεδα.
Το δημοτικό θέατρο και οι ανεξάρτητες ομάδες της περιοχής αθόρυβα και αποτελεσματικά μπολιάζουν συνεχώς και συστηματικά νέους ανθρώπους στα μυστικά του θεάτρου.Οι παραστάσεις στο σύνολό τους έχουν ξεφύγει πλέον από την λογική και νοοτροπία παραστάσεων παρελθόντων ετών. Έχουμε περάσει πλέον ανεπιστρεπτεί σε οργανωμένες παραστάσεις επαγγελματικού επιπέδου και όχι σε (σχολικές παραστάσεις).

Η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη είχε να κάνει με τη συμμετοχή των ανθρώπων της πόλης. Πέρα απ’ τους γονείς, συγγενείς ή συμμαθητές των παιδιών, τις παραστάσεις παρακολούθησε μεγάλος αριθμός ανθρώπων σε σημείο μάλιστα που το δημοτικό θέατρο να φαντάζει μικρό για μια τέτοια εκδήλωση. Δεν ήταν λίγες οι παραστάσεις που έφυγαν πολλοί γιατί δεν βρήκαν θέση να καθίσουν ενώ σε αρκετές πολλοί τις παρακολούθησαν όρθιοι γεμίζοντας σκάλες και διαδρόμους. Περίμενα πώς περνώντας οι μέρες οι θεατές θα μειώνονταν αλλά προς έκπληξή μου συνεχώς αυξάνονταν με αποτέλεσμα να πηγαίνω στο θέατρο μία ώρα πρίν την έναρξη της παράστασης για να βρώ θέση. Η επιτυχία λοιπόν του φεστιβάλ είναι δεδομένη. Ο Δήμος σε συνεργασία με τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις το φεστιβάλ και μπράβο τους! Πολλά μπράβο και στα παιδιά, την ψυχή του φεστιβάλ που γέμισαν την αίθουσα είτε από σκηνής είτε από πλατείας! Το μέλλον του θεάτρου είναι εδώ και είναι πολύ παρήγορο καθώς πολλά απ’ αυτά τα παιδιά θα επανδρώσουν το επαγγελματικό αλλά και το ερασιτεχνικό θέατρο και πολλές παρουσίες ήταν καταπληκτικές με ερμηνείες που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι επαγγελματίες!

Θα πρέπει όμως να αναφέρω στο σημείο αυτό και κάτι που με ενόχλησε. Σε όλες τις παραστάσεις ανεξαιρέτως χτυπάγανε κινητά τηλέφωνα και υπήρχαν διάφορες φωνές – συζητήσεις η και τηλεφωνικές συνομιλίες που μας αποσπούσαν την προσοχή.
Στον εξώστη η κατάσταση ήταν οριακή και μόνο κατόπιν συστάσεων διαμορφώνονταν συνθήκες που επέτρεπαν την παρακολούθηση παράστασης. Αναμφίβολα υπάρχει έλλειμμα θεατρικής παιδείας. Έλλειμμα που φάνηκε έντονα στην τελευταία παράσταση. Ανάμεσα στους θεατές βρισκόταν και ένα σχολείο από την Γερμανία, φιλοξενούμενο από το σχολείο που παρουσίαζε τη δουλειά του. Οι μαθητές ήταν στην ίδια ηλικία με τους Έλληνες μαθητές του σχολείου. Προς τιμήν τους οι μικροί Γερμανοί μπήκαν αθόρυβα στο θέατρο, παρακολούθησαν ήσυχα την παράσταση και αποχώρησαν επίσης αθόρυβα από τον χώρο του θεάτρου. Σε αντίθεση με μας που είχαμε μια μόνιμη ένταση πρίν, κατά την διάρκεια και μετά το τέλος των παραστάσεων.

Τέλος θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις – προτάσεις. Ο Δήμος θα πρέπει να το προσέξει αυτό στο μέλλον καθώς άκουσα πώς σκέφτεται να διευρύνει το φεστιβάλ δίνοντάς του πανελλήνια εμβέλεια. Επίσης θα πρέπει να πάρει μέτρα για την πληθώρα του κόσμου, θα πρότεινα να μπει ένα συμβολικό εισιτήριο έτσι ώστε να παρακολουθούν τις παραστάσεις όσοι πραγματικά το επιθυμούν και για να μη δημιουργούνται διάφορα προβλήματα στα παιδιά που παρουσιάζουν τη δουλειά τους. Επίσης θα πρέπει να γίνονται πρωινές παραστάσεις για τα σχολεία έτσι ώστε οι μαθητές να μπορούν να παρακολουθούν τις παραστάσεις το πρωί και το υπόλοιπο κοινό το βράδυ.
Το λέω αυτό γιατί παρατηρήθηκε το φαινόμενο αθρόας συμμετοχής παιδιών από τα σχολεία που παρουσίαζαν τη δουλειά τους στις βραδινές παραστάσεις με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να βρούμε θέση για να παρακολουθήσουμε σε αρκετές των περιπτώσεων. Θα πρέπει να παραχωρείται το θέατρο στο κάθε σχολείο για δυο βραδιές έτσι ώστε να μπορούν όλοι όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν τη δουλειά των παιδιών αφενός και τα ίδια τα παιδιά να απολαύσουν περισσότερο τη δουλειά των τόσων μηνών αφετέρου. Και οι ομάδες που είναι εκτός νομού να φιλοξενούνται με έξοδα του Δήμου σε κάποιο ξενοδοχείο. Επίσης οι καλύτερες παραστάσεις (που η κριτική επιτροπή θα αποφανθεί) να έχουν ως βραβείο από το δημοτικό θέατρο την παραχώρηση της αίθουσας για ένα αριθμό παραστάσεων που θα ορίσουν οι υπεύθυνοι του φεστιβάλ.
Και οι καλύτεροι ηθοποιοί (αν είναι από την πόλη του Αγρινίου) να έχουν συμμετοχή σε παράσταση του δημοτικού θεάτρου που θα στηθεί με βάση αυτά τα παιδιά!!! Θα μπορούσαν επίσης να πραγματοποιηθούν πρωινές παραστάσεις για δημοτικά σχολεία για να μπολιάσουμε και τα παιδιά του δημοτικού στην θεατρική πράξη.

Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία με την ευχή το φεστιβάλ να βρεί το δρόμο του και να αναδείξει τους αυριανούς ηθοποιούς – εργάτες του θεάτρου και του Ελληνικού πολιτισμού για να καταφέρουμε να ανοίξουμε μια χαραμάδα φωτός σε τούτο τον τόπο!!!!!