To 2017 είναι η χρονιά που σηματοδοτεί το μέσον της δημοτικής θητείας και γι΄αυτό από εδώ και στο εξής το βλέμμα τόσο των δημοτικών αρχών, όσο και των αντιπολιτεύσεων αρχίζει να επικεντρώνεται σιγά – σιγά στον ορίζοντα του 2019.
Στο δήμο Αγρινίου το 2016 ήδη έδωσε αρκετά δείγματα για το πως ορισμένες παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου προσανατολίζονται στο 2019. Η παράταξη του δημάρχου Γ. Παπαναστασίου είχε τις απώλειες-ανεξαρτητοποιήσεις των Ν. Καζαντζή και Κ. Ρόκου, έκτοκτε όμως μοιάζει να παρουσιάζει αρκετή συνοχή, τουλάχιστον μέχρι ο δήμαρχος να προχωρήσει σε αλλαγές στο σχήμα των αντιδημάρχων. Τα ρήγματα που διεφάνησαν να έχει η δημοτική πλειοψηφία πυροδότησαν την άνοδο των αντιπολιτευτικών τόνων (για διαφορετικούς λόγους) των παρατάξεων του Π. Μοσχολιού και του Δ. Τραπεζιώτη. Παρ’όλα αυτά το επίπεδο των συζήτησεων στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου στις περισσότερες περιπτώσεις έχει φθίνει σε βαθμό που περισσότερο να απωθεί παρά να προσελκύει το μέσο δημότη να ασχοληθεί με τα δημοτικά δρώμενα.
Η “Ανατροπή Τώρα” κοιτάει πιο έντονα απ΄ όλους το 2019
Το 2016 λοιπόν έκλεισε με έντονες διεργασίες κυρίως στην πλευρά της αντιπολίτευσης. Ίδιως στις τελευταίες συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου φάνηκε ότι η “Ανατροπή Τώρα” με επικεφαλής τον Δ. Τραπεζιώτη σκέφτεται περισσότερο από τις άλλες παρατάξεις το 2019. Ο Δ. Τραπεζιώτης επιχειρεί το τελευταίο διάστημα να παρουσιάσει το συνδυασμό του ως τον ισχυρό κεντροαριστερό πόλο απέναντι στον Γ.Παπαναστασίου. Αφ΄ενός μεν εσχάτως διαχωρίζει τη θέση του από τον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρώντας να εμφανιστεί ως κομματικά αυτόνομος, πράγμα που μάλλον επιτάσσει και η δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, αφ΄ετέρου με “ανοίγματα” προς την παράταξη Μοσχολιού για συνένωση δυνάμεων για “να είναι αυτή η τελευταία χαμένη πενταετία για το Δήμο Αγρινίου” φιλοδοξεί, αν όχι να απορροφήσει την παράταξη Μοσχολιού, τουλάχιστον προκαλέσει τα ρήγματα εκείνα που δεν θα επιτρέψουν στην παράταξη του πρώην δημάρχου να διεκδικήσει εκ νέου τη δημαρχία. Η “μετακόμιση” συμβούλων από την παράταξη Μοσχολιού προς την “Ανατροπή Τώρα” είναι ένα σενάριο που διακινείται ευρέως, ίδιως όσο ο πρώην δήμαρχος δεν ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του για το μέλλον του ίδιου και της παράταξής του. Η προσπάθεια του Δ. Τραπεζιώτη είναι δύσκολη, φαίνεται όμως ότι τουλάχιστον τα καταφέρνει στο εσωτερικό μέτωπο αναφορικά με την αυτονομία της παράταξης σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου ο σύμβουλος της “Ανατροπής Τώρα” Σταύρος Καμμένος -που έχει χαρακτηριστεί από τις άλλες παρατάξεις ως “κυβερνητικός εκπρόσωπος”- ακούγοντας τον επικεφαλής της παράταξής του να δηλώνει πως “όταν ο Τσίπρας στρέφεται κατά της αυτοδιοίκησης, είμαστε με την αυτοδιοίκηση”, εσιώπησε, όταν στη συνέχεια ο Γ. Παπαναστασίου τον προκάλεσε να απαντήσει στα όσα είπε για τις περικοπές που προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2017 για την αυτοδιοίκηση… Βέβαια για τον Δ. Τραπεζιώτη δεν φτάνει να πείσει μερικούς εντός της παράταξης για την πολιτική της αυτονομία, αλλά πρωτίστως θα πρέπει να πείσει τους πολίτες σβήνοντας από το μυαλό τους την κοινή του παρουσία με τον Αλέξη Τσίπρα στην προεκλογική εξέδρα του 2014. Από εκεί και πέρα η “Ανατροπή Τώρα”, ιδίως όσο ο Π. Μοσχολιός δείχνει με την ρητορική του να μην έχει ακόμη “χωνέψει” το εκλογικό αποτέλεσμα, εμφανίζεται με τον περισσότερο πειστικό αντιπολιτευτικό λόγο “εντός πλαισίου”, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι υπάρχει και η “εκτός πλαισίου” αντιπολίτευση από τη “Λαϊκή Συσπείρωση” και το “Ανυπότακτο Αγρίνιο”, η οποία μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις και θέματα έχει αναδείξει και τη δημοτική αρχή έχει “στριμώξει”.
Δεν αφήνει ο Μοσχολιός τα κλειδιά της παράταξης
Η παράταξη του Π. Μοσχολιού από την άλλη βρίσκεται εγκλωβισμένη στις όποιες βλέψεις έχει ο επικεφαλής της. Πολλά μέλη της παράταξης του πρώην δήμαρχου Αγρινίου -εντός αλλά και εκτός του δημοτικού συμβουλίου- περίμεναν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα μετά τις δημοτικές εκλογές ο Π. Μοσχολιός, είτε να ξεκινήσει μια εσωτερική διαδικασία για την διαδοχή και την μετέπειτα πορεία της παράταξης, είτε ακόμη και το να δώσει ο ίδιος το “δακτυλίδι της διαδοχής” στον εκλεκτό του και ακολούθως να παραιτηθεί. Όμως τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβη. Αντιθέτως ο Π. Μοσχολιός τους τελευταίους μήνες επιχείρησε να ακολουθήσει τους Ν. Καζαντζή και Κ. Ρόκο στους έντονους τόνους απέναντι στον Γ. Παπαναστασίου, πιθανόν σε μια προσπάθεια να ισχυροποιήσει τη θέση του έναντι όσων στην παράταξή του θα περίμεναν από τον ίδιο σταδιακά να αποσυρθεί. Ωστόσο, η ρητορική του Π. Μοσχολιού δυόμιση σχεδόν χρόνια μετά τις δημοτικές εκλογές μοιάζει να μην έχει λάβει καθόλου υπόψιν της το εκλογικό αποτέλεσμα και κυρίως να μην περιλαμβάνει ούτε ένα ψήγμα αυτοκριτικής. Όσο δε ο Π. Μοσχολιός επιμένει στη λογική “εμείς τα κάναμε καλύτερα, αλλά ο κόσμος δεν κατάλαβε το έργο μας” όλο και πιο πολλά μέλη του συνδυασμού του Π. Μοσχολιού απωθούνται από τις όποιες διεργασίες προκύψουν στο μέλλον με παρόντα τον πρώην δήμαρχο. Από την άλλη, σε αυτό που χαρακτηρίζεται ως “κεντροαριστερά”, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, πολλοί εκτιμούν πως χρειάζεται να δημιουργηθεί μια νέα παράταξη που θα απορροφήσει ουσιαστικά την παράταξη του Π. Μοσχολιού και θα μπορέσει όχι μόνο σταθεί απέναντι στον Γ. Παπαναστασίου, αλλά και να αποκρούσει τις όποιες “πιέσεις” από πλευράς Τραπεζιώτη. Σε αυτό το επίπεδο ακούγονται πολλά ονόματα, όπως αυτό της Χριστίνας Σταρακά, του Θωμά Κουτσουπιά, του Θάνου Μωραΐτη, ακόμη και του Θ. Σώκου. Πολλά από αυτά τα ονόματα βέβαια είναι ευσεβείς πόθοι ή και σενάρια επιστημονικής φαντασίας κάποιων. Σε κάθε περιπτώση όμως το “κλειδί” των εξελίξεων φαίνεται ότι κρατά σφιχτά στα χέρια του ο Π. Μοσχολιός, είτε προκρίνει τη συνέχιση της παράταξης, είτε επιλέξει να τη δώσει “προίκα” σε κάποιο νέο “πράσινο” υποψήφιο…
Ο “κάβος” των αλλαγών και η παραγωγή έργου για Παπαναστασίου
Στο στρατόπεδο της δημοτικής πλειοψηφίας υπάρχουν αρκετά “μέτωπα” ανοιχτά για το Γ. Παπαναστασίου. Μετά τις αποχωρήσεις των Καζαντζή και Ρόκου το στοίχημα για τον Γ. Παπαναστασίου είναι αφ΄ενός μεν να περάσει τον “κάβο” των αλλαγών στο σχήμα των αντιδημάρχων με τους λιγότερους δυνατούς εσωτερικούς κραδασμούς και αφ΄ετέρου να γίνουν οι ενδεδειγμένες κινήσεις που βελτιώσουν το έργο και την εικόνα της δημοτικής αρχής. Οι επικείμενες κατά τον Μάρτιο αλλαγές στο σχήμα της δημοτικής αρχής θα είναι σε κάθε περίπτωση κομβικό σημείο, αφού στο εσωτερικό της παράταξης υπάρχουν από κάποιους προσωπικές στρατηγικές και γκρίνιες από κάποιους άλλους. Από εκεί και πέρα το 2017 για τη δημοτική αρχή Αγρινίου θα πρέπει να είναι πρώτα από όλα χρονιά σκληρής δουλειάς και επιτυχιών στους σχεδιασμούς της. Και αυτό γιατί, μετά το 2016 που ήταν μια χρονιά με πενιχρά αποτελέσματα στο ΕΣΠΑ (σε αυτό συνέτεινε και η καθυστέρηση σε πολλές προσκλήσεις από πλευράς Περιφέρειας), εντός του 2017 η δημοτική αρχή καλείται και εντάξεις έργων να πετύχει και δημοπρατήσεις να κάνει εγκαίρως, ώστε να μπορέσει το 2019 να παρουσιάσει κάποιο νέο έργο, πέραν των συντηρήσεων. Εξάλλου στον τομέα αυτό, ο Γ. Παπαναστασίου μοιάζει να εγκλωβίστηκε από τον Περιφερειάρχη Απ. Κατσιφάρα με το πρόγραμμα Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης που προβλέπει έργα μόνο για τον αστικό ιστό του Αγρινίου. Όμως ο καλλικρατικός δήμος Αγρινίου έχει και άλλες εννέα δημοτικές ενότητες και εκεί εκτός από τα έργα – γέφυρες του προηγούμενου ΕΣΠΑ (κατά βάση αποχετευτικά δίκτυα) δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον ορίζοντα… Διόλου τυχαία ο ίδιος ο Γ. Παπαναστασίου στο δημοτικό συμβούλιο ομολόγησε : “θα προτιμούσα να πάρω Ο.Χ.Ε (Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση) και όχι Β.Α.Α”. Σε κάθε περίπτωση το 2017 θα είναι χρονιά ορόσημο για το πρόγραμμα Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης (Β.Α.Α), στο οποίο η δημοτική αρχή έχει θέσει πολύ ψηλά τον πήχυ εξαγγέλλοντας έργα 76 εκατ. ευρώ. Η πορεία του συγκεκριμένου προγράμματος θα κριθεί εν πολλοίς από την προετοιμασία, τη δουλειά και το πόσο γρήγορα θα μπορέσει να κινηθεί η δημοτική αρχή εντός του 2017.
Mε ένα τιτάνιο λοιπόν έργο να πρέπει να επιτελεστεί στη δημοτική πλειοψηφία φαίνεται ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για έλλειψη συνοχής ή για προσωπικές στρατηγικές. Εξάλλου η δημοτική αρχή -ως πρωτάρα στην καρέκλα της αυτοδιοίκησης- εμφανίζει ακόμη κάποιες “παιδικές ασθένειες”, που άλλες εμπειρότερες δημοτικές αρχές τις έχουν ξεπεράσει. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γ. Παπαναστασίου αν και πρώτη φορά δήμαρχος τόλμησε από την αρχή της θητείας του να βάλει αρκετά καρπούζια κάτω από μασχάλη (ΠΕΔ, ΚΕΔΕ, ΕΕΤΑΑ), κάτι που ενδεχομένως του απομυζά χρόνο από θέματα του δήμου. Επίσης αν και δευτερεύον από κάποια άποψη, υπάρχει σοβαρό θέμα στην επικοινωνιακή διαχείριση πολλών σημαντικών θεμάτων, όπως επίσης αρκετές φορές ορισμένα στελέχη της δημοτικής αρχής εμφανίζονται απροετοίμαστα στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, με αποτέλεσμα ιδίως τους τελευταίους μήνες τις εντυπώσεις να κλέβουν παρατάξεις της αντιπολίτευσης.
Η απλή αναλογική θα δημιουργήσει περισσότερους συνδυασμούς(;)
Πολλά βέβαια δεδομένα στο δρόμο για το 2019 είναι πολύ πιθανόν να αλλάξουν από την αλλαγή του συστήματος εκλογής των δημάρχων και δημοτικών συμβούλων με την εισαγωγή της απλής αναλογικής στην Αυτοδιοίκηση, κάτι που προωθείται από την Κυβέρνηση και μάλιστα δεν αποκλείεται να θεσμοθετηθεί εντός του 2017. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν αποκλείεται πολλοί επίδοξοι παράγοντες για την μετά το 2019 εποχή να αλλάξουν στάση. Η απλή αναλογική είναι επίσης πιθανό να δημιουργήσει περισσότερους υποψήφιους συνδυασμούς, αφού η θεσμοθέτησή της θα κάνει σε κάθε περίπτωση πιο εύκολη την εκπροσώπηση μικρών σε εκλογική δύναμη παρατάξεων. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι πιθανόν να προκύψουν και άλλοι συνδυασμοί, είτε από αριστερά, είτε ακόμη και από δεξιά… Ιδίως για τη δεύτερη περίπτωση διακινούνται ήδη σενάρια με αφορμή τις ανεξαρτητοποιήσεις που προέκυψαν ή ενδεχομένως προκύψουν στο μέλλον από την παράταξη Παπαναστασίου.
Δ.Π
