Καληνύχτα Ελληνάρα… Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ

Γράφει η Μάγδα Κ. (magda@agrinioculture.gr)

Έχω ακούσει, αρκετές φόρες, από στόματα αισιόδοξων κυρίως ανθρώπων, τα εξής φιλοσοφημένα λόγια: ΄΄ Η κρίση που περνάμε είναι μια καλή ευκαιρία να αλλάξουμε σαν άνθρωποι και να αναθεωρήσουμε κάποιες κακές συνήθειες και νοοτροπίες, που τόσα χρόνια μας κρατούσαν πίσω και μας έκαναν να φαινόμαστε άξεστοι και απολίτιστοι μπροστά στους προοδευτικούς Ευρωπαίους. ΄΄. Κολοκύθια νερόβραστα λέω εγώ – που σε λίγο θα αποτελούν και το βασικό, καθημερινό μας μενού -.

Η λαμογιά του Έλληνα, είναι τόσο καλά χαραγμένη στο αίμα του, που ακόμη και όλες οι πολυπολιτισμικές μεταγγίσεις να του γίνουν, δύσκολα θα απαλλαχθεί από αυτή. Απαιτείται πολύ δουλειά, για να ξαποστείλουμε τον τίτλο του Ελληνάρα από πάνω μας.

Έχουμε ξεσηκωθεί όλοι, με τους μετανάστες που αναγκάζονται να μπαίνουν στα σπίτια των αθώων και απροστάτευτων – ωχ ξέχασα, υπάρχει ο φύλακας άγγελος Χρυσή Αυγή – Ελλήνων, για να κλέψουν τον κόπο και τον ιδρώτα του καταταλαιπωρημένου Έλληνα. Δε βλέπω όμως να ξεσηκώνεται κανείς, με όλους αυτούς τους μεγαλογιατρούς, που βάζουν στην ιατρική τους επίσκεψη ταρίφα 100 Ευρώ με απόδειξη, 60 χωρίς! Και φυσικό είναι, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, μια τέτοια συμφωνία – ο Θεός να την κάνει – να ακούγεται στα ελληνικά αυτιά των ασθενών, σαν ΄΄μάνα΄΄ εξ ουρανού. Αναρωτιέμαι όμως, τι είναι αυτό που κάνει τον κατατρεγμένο μετανάστη περισσότερο κλέφτη από όλους εμάς, που πράττουμε και δεχόμαστε τέτοιες εκβιαστικές κλοπές, που πρέπει να πληρώσει με το χειρότερο τρόπο αυτή του την παρανομία;

Νομίζω ότι όλοι εμείς, φέρουμε μεγαλύτερο φορτίο ευθύνης, όταν επιτρέπουμε στον γνωστό μας γιατρό, κάτοχο γυμναστηρίου, μηχανικό αυτοκινήτου κ.τ.λ., τον οποίο εμπιστευόμαστε λόγω φιλικής σχέσης, να τον πληρώνουμε κανονικά και αυτός, ούτε φωνή ούτε ακρόαση για απόδειξη. Και το χειρότερο, ντρεπόμαστε και να του ζητήσουμε γιατί απλά…είναι γνωστός μας!

Θα μου πείτε, εδώ κλέβουν μεγάλες , υποτίθεται αξιόπιστες, εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, που, λόγω φιλευσπλαχνίας και καλά, σου δίνουν δωρεάν χρόνο να μιλάς με τους φίλους σου, τον οποίο και εξαντλείς μέχρι να πεις κύμινο! Και αν πας, σίγουρος για τη αθωότητά σου – έχοντας κρατήσει ως αποδεικτικό στοιχείο όλες σου τις εξερχόμενες – και τους πεις ΄΄ Είστε κλέφτες ΄΄ – διαπιστωμένο προσωπικά – τότε μόνο θα σου πουν ΄΄ Συγγνώμη, κάναμε λάθος, είχατε δίκιο ΄΄. Λογικό είναι μετά, να κλέψει και ο ταξιτζής, που θα σε πάει μεν στον προορισμό σου δια μέσου Κολοπετινίτσας, αν τολμήσεις δε να του ζητήσεις απόδειξη, κινδυνεύεις να φας για επιδόρπιο τη βρωμερή του ξινίλα! Κατά τα άλλα, φταίει ο ΄΄ κακός ΄΄ αλλοδαπός, που κλέβει για να επιβιώσει. Εγώ πάντως, αν πεινούσα, όχι μόνο θα έκλεβα, αλλά θα σκότωνα κιόλας, προκειμένου να βάλω μια μπουκιά στο στόμα μου.

Υπάρχουν όμως και κάτι ΄΄ κουλές οάσεις ΄΄ μέσα σε όλη αυτή την ΄΄κλεπτολαμογίστικη΄΄ συμπεριφορά του Έλληνα, που σε κάνουν να αναφωνείς το – κατά τα άλλα χαριτωμένο – τοπικό μας ΄΄ ούι;;΄΄. Όπως για παράδειγμα σήμερα το πρωί, που αφήνω το ποδήλατο μου για τρία λεπτά, έξω ακριβώς από ένα φαρμακείο, ξεκλείδωτο, για να αγοράσω κάτι στα γρήγορα, και βγαίνοντας το ποδήλατο είχε κάνει φτερά! Μέχρι να φωνάξω ΄΄ Κλέφτης΄΄, με προλαβαίνει ο απέναντι καταστηματάρχης, λέγοντάς μου ότι η Δημοτική Αστυνομία του Αγρινίου, φρόντισε να το μετακινήσει 5 μέτρα παρακάτω, σε ένα άνοιγμα, για να μην ενοχλεί τη διέλευση των πεζών! Εντάξει… θυμίστε μου μετά τις εκλογές να κάνω μια κράτηση στο πλησιέστερο ψυχιατρείο!

A bientot.

Μάγδα.