Μια σημαίνουσα σύγκριση για το Αγρίνιο (β΄)

Η περίπτωση του Δήμου Αγρινίου
Σε συνέχεια της δημοσίευσης των στοιχείων για 20 μεγάλους περιφερειακούς Δήμους θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε την περίπτωση του Αγρινίου για ευνόητους λόγους αλλά και γιατί είναι ο μόνος Δήμος αυτού του μεγέθους που εμφανίζει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ Μόνιμου και Νόμιμου πληθυσμού.

Καταρχήν να πούμε πως υπάρχει πτωτική τάση στον μόνιμο πληθυσμό του πρώην Νομού Αιτωλοακαρνανίας, Περιφερειακή Ενότητα πλέον (Πίνακας 2, στοιχεία από Βίκυπαιδεια).

Πίνακας 2: Πληθυσμιακή εξέλιξη Αιτωλοακαρνανίας

Η τάση ακόμα και αν δεν θεωρηθεί έντονα πτωτική, σίγουρα υπάρχει και είχε πρόσφατα ως αποτέλεσμα να μετατραπεί η Περιφερειακή Ενότητα από 8εδρική σε 7εδρική. Να αναφέρουμε βέβαια πως με εξαίρεση την απογραφή του 2011, όλες οι προηγούμενες είχαν το χαρακτηριστικό πως γίνονταν σε μία μόνο μέρα και ήταν πολύ πιο εύκολο να διανυκτερεύσει κανείς στον τόπο καταγωγής του και για συναισθηματικούς λόγους κυρίως να εγγραφεί εκεί και όχι στον τόπο μόνιμης κατοικίας του. Τέτοια φαινόμενα υπήρξαν σίγουρα και το 2011, ειδικά από όσους διατηρούν σπίτια σε 2 διαφορετικά μέρη, απλά μάλλον ήταν πιο περιορισμένης κλίμακας.

1. Σίγουρα η πόλη δεν έχει τις δημόσιες υπηρεσίες που έχουν άλλες πόλεις αντίστοιχου ή και μικρότερου μεγέθους. Συγκεκριμένα δεν είναι έδρα Περιφερειακής Ενότητας, έδρα Περιφέρειας, δεν έχει ουσιαστικά υπηρεσίες Στρατού, ή πλήρεις διοικητικές υπηρεσίες ενός Πανεπιστημίου, ή τις δομές και τους υπαλλήλους ενός Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.

2. Η διάρθρωση του Καλλικρατικού Δήμου Αγρινίου με τη συνένωση πολλών πρώην Καποδιστριακών Δήμων είναι ένας παράγοντας που δικαιολογεί τη διαφορά μεταξύ Μόνιμου και Νόμιμου πληθυσμού. Πολλοί δημότες εργάζονται κυρίως στην Αθήνα, λιγότεροι στην Πάτρα και σίγουρα αρκετοί σε όλη την επικράτεια. Αναφερόμαστε σε δημότες που εργάζονται μόνιμα στον ιδιωτικό τομέα ή στο δημόσιο τομέα (Υπουργείο ΠαιδείαςΕκπαιδευτικοί, Υπουργείο ΥγείαςΙατροί και Νοσηλευτές, Υπουργείο Εθνικής ΆμυναςΜόνιμοι Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί, ΕΠΟΠ, Υπουργείο Δημόσιας ΤάξηςΑστυνομικοί, Πυροσβέστες κ.λπ) και στο ευρύτερο δημόσιο (μετρό, τραμ, ΗΣΑΠ, ΕΥΔΑΠ, κ.λπ) ουσιαστικά είναι εσωτερικοί μετανάστες 1ης γενιάς, συνεχίζουν να είναι εγγεγραμμένοι εδώ και να έχουν συμφέροντα στην περιοχή.

3. Αρκετοί άνθρωποι από την περιοχή εργάζονται σε επαγγέλματα που σχετίζονται με τον τουρισμό σε κοντινά νησιά (Λευκάδα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθος, Κέρκυρα) και σε άλλα πιο μακρινά (Κρήτη, Ρόδος, Κυκλάδες, ΒΑ Αιγαίο κ.λπ). Επίσης πριν την κρίση και ίσως μέχρι το 2011, αρκετοί εργάζονταν σε επαγγέλματα που σχετίζονται με την οικοδομή, τα δημόσια έργα σε όλη την επικράτεια και όχι μόνο. Χοντρικά οι προφανείς ευκαιρίες στην περιοχή είναι περιορισμένες και για αυτό υπάρχει τάση από ανθρώπους της περιοχής για εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση.

4. Πολλοί ενώ ζουν μόνιμα στο Αγρίνιο επέλεξαν να απογραφούν στους δήμους καταγωγής τους π.χ στο Δήμο Θέρμου στο Δήμο Ξηρομέρου στο Δήμο Αμφιλοχίας, στο Δήμο Καρπενήσιου, στο Δήμο Ναυπάκτου (ορεινή Ναυπακτία) στο Δήμο Αγράφων κ.λπ. Παρά τη βελτίωση της μεθοδολογίας του τρόπου απογραφής, υπήρξαν σημαντικές αποκλίσεις και εύκολα το διαπιστώνει κανείς αν δει μόνιμους πληθυσμούς σε χωριά αυτών των Δήμων που μπορεί να έχουν στην πραγματικότητα 20-30 κατοίκους και το αποτέλεσμα της απογραφής να δίνει 250 κατοίκους!.

5. Ο αριθμός των φοιτητών που σπουδάζουν στην πόλη είναι πολύ μικρός (ίσως κοντά στους 1000 να είναι οι μη ντόπιοι φοιτητές των 3 Τμημάτων του Αγρινίου) ή επειδή όλα είναι σχετικά, ο αριθμός των φοιτητών που σπουδάζουν σε πόλεις όπως τα Γιάννενα, η Λάρισα, το Ηράκλειο, η Κομοτηνή, η Πάτρα κ.ά είναι πολύ μεγάλος! Αυτός ο αριθμός δεν ισοσκελίζει σε καμία περίπτωση των αριθμό των φοιτητών που προέρχονται από τον Δήμο Αγρινίου (ίσως 3000-4000) και σπουδάζουν οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα και βέβαια εγγράφονται ως μόνιμοι κάτοικοι εκεί που σπουδάζουν.

Β.Α.Π