Το τμήμα Ερασιτεχνικού Θεάτρου της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Αγρινίου παρουσιάζει το ενδιαφέρον, απολαυστικό και άκρως διασκεδαστικό θεατρικό έργο “Η ΙΣΑΒΕΛΛΑ, ΤΡΕΙΣ ΚΑΡΑΒΕΛΕΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ” του ανατρεπτικού νομπελίστα συγγραφέα του ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ
ΠΡΕΜΙΕΡΑ
Πέμπτη 8 Μαΐου 2014 στις 9.30μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Αγρινίου
Παραστάσεις : 8-9-10 και 11 Μαΐου 2014 – Ώρα 9.30 μ.μ
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Στο έργο του με ήρωα τον Κολόμβο παρουσιάζει την παράσταση ενός έργου που στήνεται εκείνη τη στιγμή. Το ικρίωμα μιας αγχόνης που’ χε στηθεί σε μια πλατεία για την εκτέλεση ενός κατάδικου μεταβάλλεται απ’ τη μια στιγμή στην άλλη σε καραβέλα κι ο καταδικασμένος παίζει το ρόλο του παραμυθά Χριστόφορου Κολόμβου. Μαζεύεται ο θίασος κι αρχίζει το παραμύθι με χοντρή λαϊκή σάτιρα, με παρωδίες, με πλουτίσματα του παραμυθιού από παρεμβολές, με πισωγυρίσματα της ιστορίας. Με δυο λόγια «τα παθήματα του Χριστόφορου Κολόμβου που ήθελε να παίξει με τους δυνατούς» γίνονται λαϊκό πανηγύρι στη παράσταση του έργου του Ντάριο Φο.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ζαρκάδα Κάτια
Ενδυματολογική επιμέλεια: Ανδριοπούλου Αργυρώ
Ομάδα κοστουμιών και σκηνικών: Αλεξανδροπούλου Αρχοντούλα, Σίμου Καλλιόπη, Σαρδέλης Κώστας
Βοηθός σκηνοθέτη: Τσάμπου Αλεξάνδρα
Μουσική επιμέλεια: Μαράκης Βασίλης, Ζαρκάδα Κάτια
Επιμέλεια προγράμματος: Σαρδέλης Κώστας
Φωτισμοί: Παπαδάκης Δημήτρης
Βεστιάριο: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου
Διανομή:
Αλεξανδροπούλου Αρχοντούλα: Κήρυκας, Στρατιώτης
Ανδρεόπουλος Χρήστος: Κήρυκας, Στρατιώτης
Ανδριοπούλου Αργυρώ: Λαός
Βαϊτσα Μάρτζη: Λαός
Βαλασωτήρη Χαριτίνη: Θεράπαινα
Βασιλοπούλου Θέκλα: Θεατής
Βιτσέντζου Χριστίνα: Ιμουρέ, Ναύτης , τραγούδι
Γκάμπου Μαρία: Λαός
Δαφνιά Ειρήνη: Ισαβέλλα
Δίπλα Σταυρούλα: Θεατής
Καραγιώργου Ειρήνη: Γυναίκα-συγγενής κατάδικου
Καραγκούνη Ολυμπία: Θεατής
Καραμπέκιου Εύη: Κουιντινίλα, Ναύτης
Καρανταλή Ελένη : Αφηγητής
Καρασούλου Βιβή: Σοφός , Κατήγορος
Κόντος Βασίλης: Μαραγκός, μοναχός Ντιέγκο, Υποδιοικητής
Κουθούρη Ειρήνη: Σοφός , Γραμματέας
Λαχανά Δήμητρα: Καλόγερος, Ναύτης
Μαράκης Βασίλης : Μαραγκός
Μπάκα Μαρία: Ναύτης
Παμποράκης Πασχάλης: Φερδινάνδος
Πανταζοπούλου Άννα: Θεράπαινα
Παπαδημητρίου Ειρήνη: Άρρωστη κοπέλα, Μαρία
Σαρδέλης Κώστας: καλόγερος, Πλοίαρχος Πινθόν, Λαός
Σελιμάς Κώστας: Κατάδικος, Χριστόφορος Κολόμβος
Σκοτίδα Κωνσταντίνα: Ιωάννα η Τρελή
Τραγουλιάς Μάκης: Δήμιος, Σοφός
Τρίκα Ευθυμία: Λαός
Τσίρκα Μαίρη: Σοφός , Δικαστής
Σημείωμα σκηνοθέτη
Ο Ντάριο.Φο διηγείται, στο έργο αυτό, με το δικό του αμίμητο τρόπο, την ιστορία του Χριστόφορου Κολόμβου. Πρόκειται για ένα έργο αδιαμφισβήτητης καλλιτεχνικής αξίας, που χωράει το κέφι όλων μας και δεν αποκλείει κανένα μέλος της ομάδας. Όταν διαβάσαμε για πρώτη φορά το κείμενο, νιώσαμε να χανόμαστε σ’ ένα κόσμο ιστορικών παραλληλισμών και εικόνων. Χείμαρρος από λέξεις που οδηγούν σε καταστάσεις, άλλοτε ρεαλιστικές και συχνά σχεδόν υπερρεαλιστικές. Πώς έγινε πραγματικότητα η απόφαση ενός ανθρώπου να φτάσει στις Ινδίες από τον σωστό σύντομο δρόμο, πως έφτασε εν αγνοία του στην Αμερική, πώς κατηγορήθηκε για προδοσία, πώς κυριαρχεί στη μνήμη μας ακόμα. Πώς χωρούν όλα αυτά μέσα σε μια παράσταση;
Καταλάβαμε ότι ο Φο σε παροτρύνει να σκεφτείς ελεύθερα. Πίσω από κάθε αράδα του κειμένου διακρίνεις το πονηρό του βλέμμα και ακούς το γέλιο του να καγχάζει για την απόφασή σου να δοκιμάσεις.Αν βρεις το κουράγιο να πεις την ιστορία όπως τη διάβασες και αποφασίσεις να ζήσεις με γενναιοδωρία την διαδικασία, θα τα καταφέρεις. Θα σε ακούσουν κι οι άλλοι. Αυτό προσπαθήσαμε.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, κυρίες, κύριοι καλή σας διασκέδαση.
Ντάριο Φο
O Ντάριο Φο, γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1926. Είναι Ιταλός κωμικός, συγγραφέας, θεατρικός σκηνοθέτης, συνθέτης και βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997. Το έργο του περιλαμβάνει κωμικές μεθόδους της παλαιάς Ιταλικής Commedia dell’ Arte, ένα θεατρικό στυλ γνωστό στις εργατικές τάξεις. Χαρακτηρίζεται επίσης από κριτική για το οργανωμένο έγκλημα της πολιτικής διαφθοράς, της πολιτικής δολοφονίας, τον δογματισμό της Καθολικής Εκκλησίας και τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή.
Ο Φο έχει γράψει γύρω στα 70 έργα, αρκετά σε συνεργασία με την συζυγό του Franca Rame. Τα έργα του, και ιδιαίτερα το Mistero Buffo, έχει μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και έχει παρασταθεί εκτός Ιταλίας, συχνά προσαρμόζονται για να αντικατοπτρίζουν τοπικά πολιτικά και άλλα θέματα. Από τότε που απονεμήθηκε στον Φο το Νόμπελ Λογοτεχνίας αναφέρεται ως ο συγγραφέας «ο οποίος μιμείται τους γελωτοποιούς της Μέσης Ανατολής και πληγώνει την εξουσία και προασπίζεται την αξιοπρέπεια των κατατρεγμένων.
