Μην προσβάλλετε τη χώρα μου

Του Δημήτρη Παπαδάκη

Από την επίσκεψη του Ομπάμα στη χώρα μας, όποιος θέλει να αποβλέπει στη μείωση του χρέους της Ελλάδος, είναι προφανώς ελεύθερος να το κάνει. Το φαντασιακό του καθενός δεν θα το χαλιναγωγήσουμε εμείς. Εξάλλου είμαστε η χώρα του φαντασιακού…

Η μόνη ουσία του ταξιδιού είναι ότι ο Ομπάμα πραγματοποιεί το παιδικό του όνειρο να βρεθεί στην Ακρόπολη των Αθηνών και με μία ομιλία από την Αθήνα υπογράφει ουσιαστικά την πολιτική του “διαθήκη”. Βέβαια η παρακαταθήκη της προεδρίας Ομπάμα δεν είναι και τόσο σημαντική. Η ιστορία θα τον καταγράψει σίγουρα ως τον πρώτο έγχρωμο Πρόεδρο των ΗΠΑ και ενδεχομένως να καταγράψει την προσπάθειά του με το λεγόμενο Obama-Care να μεταφέρει κάποιες ευρωπαϊκές πολιτικές πρόνοιας στην αντίπερα σκληρή κοινωνικά όχθη του Ατλαντικού. Στις δηλώσεις του και στο ύφος του ήταν εμφανώς αγχωμένος για την υστεροφημία του.

Όσον αφορά τα καθ’ ημάς και την παρουσία Παυλόπουλου και Τσίπρα πλάι στον Ομπάμα, μάλλον απογοητευμένος μπορεί να αισθάνεται κάθε Έλληνας. Ορθώς μεν ζητάμε τη συνδρομή των Αμερικανών στο θέμα του χρέους, αλλά σημασία έχει να το κάνεις και με ένα τρόπο αξιοπρεπή. Η εικόνα του Παυλόπουλου στο δείπνο με τον Ομπάμα, να εκλιπαρεί τον Ομπάμα, επιστρατεύοντας ακόμη και τους στίχους του Ελύτη (πρόεδρε Ομπάμα, σας παρακαλώ μη λησμονάτε τη χώρα μου), είναι κάτι περισσότερο αξιοθρήνητη. Ήταν πραγματικά η εικόνα του επαίτη. Όσον αφορά τον Τσίπρα και τον ενικό που χρησιμοποίησε για να απευθυνθεί στον πρόεδρο των ΗΠΑ ή τη χειραψία του που ήταν τύπου bro handshake, δεν χρειάζονται πολλά σχόλια. Από ένα πρόεδρο 15μελούς δεν μπορείς να περιμένεις κάτι διαφορετικό.

Και ο κακομοίρης ο Ομπάμα, εκτός του ό,τι άκουσε να του απευθύνονται στον ενικό, είδε για πρώτη φορά στα χρονικά το ταξίδι του να μην ανακοινώνεται από τον Λευκό Οίκο, ως είθισται, αλλά να τον προλαβαίνει το Μέγαρο Μαξίμου που αποζητά επικοινωνιακά ερείσματα. Εντούτοις ο Ομπάμα τον καλό του λόγο για το χρέος τον επανέλαβε. Από την άλλη όμως, ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ είδε ένα χλιδάτο παλάτι -το Προεδρικό Μέγαρο- που τον έκανε να “ψαρώσει” και να ρωτήσει τον Παυλόπουλο εάν αυτό είναι το σπίτι του… Ο Ομπάμα “ψαρώνει” από την πολυτέλεια και το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που φέρει ακέραια την ευθύνη για τη χρεοκοπία και την ανελέητη λιτότητα των μνημονίων, εκλιπαρεί τώρα για μείωση του χρέους. Με αυτή η υποκρισία μόνο προσβεβλημένος μπορεί αισθάνεται κάθε Έλληνας που έχει χαλιναγωγήσει το φαντασιακό του. Όσοι θέλουν μπορούν φυσικά να ονειρεύονται ότι ο Ομπάμα μόλις φτάσει στο Βερολίνο θα πλακώσει στα χαστούκια τη Μέρκελ για να μας μειώσει το χρέος.