Η ευκαιρία του Κυριάκου και η Λερναία Ύδρα

Του Δημήτρη Παπαδάκη

Ίσως είναι από τις λίγες φορές που ένας νεοεκλεγείς Έλληνας Πρωθυπουργός συναντά ένα τόσο ευνοϊκό ιδεολογικό κλίμα μέσα στην κοινωνία. Βεβαίως αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης το οφείλει κατά βάση στην «Πρώτη Φορά Αριστερά» και τον Αλέξη Τσίπρα.

Για όλα τα μεγάλα θέματα που η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε ψηλά στην ατζέντα της σε αυτό το πρώτο δίμηνο της διακυβέρνησής της, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η πλειοψηφία της κοινωνίας συναινεί. Στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, της εφαρμογής της τάξης και του νόμου, στην απελευθέρωση της εκπαίδευσης από σοβιετικού τύπου παθογένειες, όπως η απαγόρευση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, η προσέλκυση επενδύσεων κ.α. Την ίδια ώρα καταγράφεται λόγω διεθνών συγκυριών ένα προς στιγμήν ευνοϊκό οικονομικό κλίμα, με αποτέλεσμα τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων συμβαδίζουν με τα… αμερικανικά!!! Θα πρέπει βέβαια να υπογραμμίσουμε το «προς στιγμήν». Οι ανησυχίες πως ίσως να μην αργήσει η ώρα που η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια οικονομία θα στρέψει στην ύφεση δεν είναι καθόλου αβάσιμες. Για την αποτροπή, εξάλλου, ενός τέτοιου ενδεχόμενου προχθές ο Μάριο Ντράγκι ανακοίνωσε νέα μέτρα χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής.

Όλα αυτά συντείνουν στην ανάγκη οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για προώθηση μεταρρυθμίσεων, προσέλκυση νέων και δη παραγωγικών ξένων επενδύσεων θα πρέπει να γίνουν γρήγορα και αποφασιστικά, πριν αλλάξουν οι διεθνείς συγκυρίες και όσο υπάρχει ένα θετικό momentum για την κυβέρνηση μέσα στην κοινωνία. Το ζήτημα όμως είναι αν οι πρώτες κινήσεις και οι εξαγγελίες της κυβέρνησης, που δείχνουν πως να είναι στη σωστή κατεύθυνση, θα μπορέσουν να γίνουν πράξη μέσα από την ελληνική δημόσια διοίκηση. Γιατί, η δημόσια διοίκηση με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά δεν αποπνέει εμπιστοσύνη, αντιθέτως μοιάζει περισσότερο με τη Λερναία Ύδρα της κακοδαιμονίας της χώρας. Και ας μην ξεχνάμε: οι επενδυτές δεν θα συγκρίνουν τον Μητσοτάκη με τον Τσίπρα. Θα συγκρίνουν την Ελλάδα με το διεθνή ανταγωνισμό: με τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Κύπρο, τη Σιγκαπούρη, την Εσθονία κτλ. Και σε σχέση με τον ανταγωνισμό η Ελλάδα υστερεί ακόμη πάρα πολύ σε όλους τους τομείς (φορολογία, γραφειοκρατία, διαφθορά, χρόνος απονομής δικαιοσύνης κτλ). Επί του παρόντος λοιπόν το πιο πιθανό είναι κάποιος επενδυτής να επιλέξει π.χ. τη Ρουμανία που είναι 28η στον δείκτη οικονομικής ελευθερίας και όχι την Ελλάδα που είναι 102η.