5 Ιουλίου σήμερα και συμπληρώνονται 7 χρόνια από το δημοψήφισμα του 2015. Εκείνο το δημοψήφισμα του «όχι» και του «ναι», που κανείς δεν έμαθε ποιο ήταν τελικά το «ναι» και ποιο το «όχι».
Τότε οι Έλληνες κλήθηκαν να ζήσουν με ημερήσιο όριο ανάληψης από τα ΑΤΜ τα 60 ευρώ. Και η χώρα έφτασε στο χείλος του γκρεμού μέχρι τη διαβόητη 17ωρη διαπραγμάτευση που κατέληξε στο Υπερταμείο και τη δέσμευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια.
Σήμερα επτά χρόνια μετά το χειρότερο όλων πέρα από τους υπαρξιακούς κινδύνους που γέννησε για τη χώρα η προκήρυξη εκείνου του δημοψηφίσματος είναι πως κάποιοι επιμένουν να πιστεύουν πως εκείνο, το δημοψήφισμα της μιας εβδομάδας, «ήταν» γιορτή της Δημοκρατίας. Μόνο που ούτε η προκήρυξή του έτσι όπως έγινε, ούτε η μετατροπή του «όχι» σε «ναι» έχει οτιδήποτε δημοκρατικό.
