Σουλάτσο… στο ημερολόγιο η διοργάνωση
Μπορεί διαχρονικά η δημοτική αρχή Αγρινίου να μην είχε καταφέρει να εντάξει στο καλεντάρι του ΣΕΓΑΣ τον Ημιμαραθώνιο προς τιμήν του Μιχάλη Κούση, τουλάχιστον όμως τα προηγούμενα χρόνια είχε καθιερωθεί ως ημερομηνία της διοργάνωσης το πρώτο ή το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου. Φέτος όμως για άγνωστους λόγους ο Ημιμαραθώνιος μεταφέρθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου.
Η ημερομηνία είχε πάντοτε μία κάποια σημασία για τους αθλητές που συμμετέχουν συνήθως στη διοργάνωση, καθώς εξυπηρετούσε σε κάποιο βαθμό το προγραμματισμό τους. Και αυτό γιατί η συμμετοχή τους στον Ημιμαραθώνιο Δρόμο «Μιχάλης Κούσης» ήταν μία καλή «προπόνηση» για τον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας, καθώς όπως λένε οι γνωρίζοντες οι υψομετρικές διαφορές του αγώνα που διεξάγεται από την Τριχωνίδα μέχρι το Αγρίνιο ομοιάζουν αρκετά με το πρώτο μέρος του κλασικού μαραθωνίου της Αθήνας, που διεξάγεται στις αρχές Νοεμβρίου.
Ρωτούσαν πριν από ένα μήνα οι αθλητές που συμμετείχαν στο Lake Run των Ιωαννίνων τους Αγρινιώτες που συμμετείχαν στον αγώνα, πότε θα γίνει η φετινή διοργάνωση του «Μιχάλη Κούση» και οι Αγρινιώτες δεν ήξεραν τι να απαντήσουν…. Τελικά, ήρθε με καθυστέρηση η ανακοίνωση του δήμου Αγρινίου και χωρίς καμία αιτιολογία ανακοινώθηκε ότι ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί στις 7 Δεκεμβρίου.
Η αρτιότητα εξάλλου της διοργάνωσης από το δήμο Αγρινίου παραμένει προβληματική κι ας μην επαναλαμβάνονται κωμικοτραγικά λάθη του παρελθόντος, όπως εκείνο προ ετών όπου τα μετάλλια που ελάμβαναν οι αθλητές αντί για «Κούσης» έγραφαν «Κούτσης»… Για παράδειγμα, προ ημερών στο Σύλλογο Δρομέων Υγείας Αγρινίου, που τυπικά είναι ένας εκ των συνδιοργανωτών του αγώνα, απευθύνθηκε ένας από τους νικητές μιας συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας στην περσινή διοργάνωση, που δεν είχε λάβει το κύπελλο που απονέμεται σε όσους τερματίσουν στις θέσεις 1 έως 3…. Και τον παρέπεμψαν στο δήμο Αγρινίου φυσικά, με τον αστερίσκο «αν καταφέρεις να βγάλεις άκρη…».
Και εδώ έγκειται η σημαντικότερη ίσως πτυχή του όλου προβλήματος, γιατί τέτοιες διοργανώσεις και δρομικά αγωνίσματα που γνωρίζουν τεράστια επιτυχία και σημαντικότατη συμμετοχή σε άλλες πόλεις, δεν διοργανώνονται από τους δήμους, αλλά από τα σωματεία της περιοχής με την υποστήριξη των δήμων. Αντιθέτως στο Αγρίνιο ο δήμος κρατά σφιχτά στα χέρια του το… copyright του ονόματος του «Μιχάλη Κούση» και αρνείται να το παραχωρήσει σε οποιονδήποτε τρίτο. Ίσως γιατί πρέπει ο δήμαρχος να απονείμει τα μετάλλια στους νικητές του αγώνα και να φωτογραφηθεί μαζί τους στην πλατεία… Στο Lake Run όμως των Ιωαννίνων, που φέτος σε όλα τα αγωνίσματα συμμετείχαν σχεδόν 7.000 άτομα, όσο κι αν ψάξει κανείς δεν θα βρει φωτογραφία του δημάρχου με τους νικητές του αγώνα, γιατί τα έπαθλα τα δίνουν στους αθλητές στελέχη των εταιρειών, που είναι οι μεγάλοι χορηγοί και οι αθλοθέτες της διοργάνωσης.
Έτσι κατά καιρούς οι προτάσεις που έχουν γίνει προς το δήμο Αγρινίου, όπως το γεγονός ότι θα έπρεπε να διοργανωθεί ένας μαραθώνιος και όχι ένας ημιμαραθώνιος προς τιμήν του μαραθωνοδρόμου Μιχάλη Κούση, έχουν πέσει στο κενό. Έτσι, στα αυτιά των ιθυνόντων του δήμου Αγρινίου η πρόταση να μετρηθεί και να πιστοποιηθεί μία διαδρομή που συνιστά το γύρο της Τριχωνίδας και να ισοδυναμεί με τα χιλιόμετρα του μαραθωνίου -όταν μάλιστα υποτίθεται πως θέλουμε να αναπτύξουμε και την περιοχή της λίμνης- δεν ακούγεται καλά…
Με τούτα και με κείνα βιώνουμε την απόλυτη απαξιώση στο Αγρίνιο. Να βλέπεις στο καλεντάρι του ΣΕΓΑΣ πόλεις όπως οι Σέρρες, η Σπάρτη, το Ναύπλιο, η Χίος που διοργανώνουν εκτός από δρομικούς αγώνες και αγώνες στίβου, να βλέπεις την Κεφαλονιά, την Καλαμάτα, τα Χανιά ακόμη και την Αλεξάνδρεια Ημαθίας να φιλοξενούν αγώνες ενταγμένους στο World Tour της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας και εμείς στο Αγρίνιο να έχουμε δρόμο με το όνομα «Κούσης» εκτός του καλεντάρι και ένα στίβο στο ΔΑΚ Αγρινίου, που θυμίζει Γάζα και δεν μπορεί να διοργανώσει ούτε το πρωτάθλημα k14…