Ακούσαμε πολλά και ενδιαφέροντα στην πρόσφατη παρουσίαση του προγράμματος του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου για τη νέα θεατρική σεζόν.Εκείνο όμως που προκαλεί απορίες έτσι όπως διατυπώθηκε -μάλιστα και από τα χείλη του δημάρχου- είναι τα περί ενός συμπεριληπτικού θεάτρου. Και αυτό γιατί δεν μας ειπώθηκε ως προς ποιους το θέατρο του Αγρινίου θα γίνει συμπεριληπτικό. Ως προς τους μετανάστες; Ως προς τους ομοφυλόφιλους; Ως προς τις λεσβίες; Τους non gender; Τους αθέους; Η μήπως ως προς την τουρκική μειονότητα των Δωδεκανήσων που υπάρχει μόνο στη φαντασία του ισλαμοφασίστα Ερντογάν;
Ποιους άραγε αποκλείει σήμερα το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και θα γίνει από δω και πέρα συμπεριληπτικό; Επειδή τα κλισέ και τα τσιτάτα είναι πάντοτε ωραία, ιδίως όταν τα χρησιμοποιούν άνθρωποι της εξουσίας απευθυνόμενοι σε ανθρώπους με όχι και τόσο ανοικτούς ορίζοντες, θα προτείνουμε εμείς πως θα μπορούσε το θέατρο του Αγρινίου να γίνει περισσότερο συμπεριληπτικό.
Θα άλλαζε κάτι στο θέατρο του Αγρινίου, αν για παράδειγμα, ξηλώνονταν η πρώτη γραμμή των καθισμάτων, εκεί δηλαδή που συνήθως κάθεται ο εκάστοτε δήμαρχος και κάποιες άλλες δήθεν επισημότητες και κοσμικότητες της πόλης, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για να μπορούν να παρακολουθούν παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου άτομα που βρίσκονται σε αναπηρικό αμαξίδιο. Γιατί, σήμερα ένας άνθρωπος σε αναπηρικό αμαξίδιο δεν μπορεί να παρακολουθήσει παράσταση στο θέατρο του Αγρινίου, παρά μόνο αν το καροτσάκι τοποθετηθεί σε κάποιον από τους ούτως ή άλλως στενός διαδρόμους της πλατείας του θεάτρου, πράγμα που είναι δυσλειτουρκικό τόσο για τον ίδιο, όσο και για τους υπόλοιπους θεατές του θεάτρου. Αυτό θα ήταν πραγματική συμπερίληψη, οι άνθρωποι της εξουσίας να παραχωρήσουν τις πρώτες θέσεις του θεάτρου στα άτομα με ειδικές ανάγκες και όχι να κάθονται αυτοί εκεί και να καμαρώνουν με τσιτάτα της μοδός…






