12 σελίδες ήταν όλο κι όλο το πρόγραμμα του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου για τη νέα θεατρική σεζόν στο έντυπο που κυκλοφόρησε από τη Δημοτική Επιχείρηση. Εντούτοις το έντυπο που τυπώθηκε έφτασε να είναι 36 σελίδες, καθώς τρεις – τέσσερις σελίδες ήταν οι χαιρετισμοί των ιθυνόντων του δήμου Αγρινίου και του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου, ενώ ο βασικός όγκος του εντύπου ήταν 14 ολοσέλιδες φωτογραφίες κάποιων παραγόντων και συνεργατών του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.
Πιθανόν να υπήρχε μία ανάγκη το έντυπο του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου να είναι έτσι μπαμπάτσικο, προκειμένου να είναι μπαμπάτσικο και το τιμολόγιο του τυπογραφείου. Αλλά λεφτά υπάρχουν συχνά στο Δημόσιο για κάτι τέτοια, επομένως θα έρθουμε στο μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της ενέργειας, που αν μη τι άλλο δείχνει μιαν εγωπάθεια και έναν ναρκισσισμό.
Είναι λογικό το ΔΗΠΕΘΕ να δαπανά περισσότερα χρήματα για να τυπώσει τα… γλυκά προσωπάκια των παραγόντων του, από ό,τι το ίδιο του το έργο, που στο κάτω – κάτω της γραφής είναι και ο σκοπός της ύπαρξής του;
Και φυσικά σε δεύτερη μοίρα έρχονται μερικά ακόμη προβλήματα. Γιατί, ο έχων το τελικό πρόσταγμα για τη σχεδίαση αυτού του εντύπου, προφανώς μέσα στη ναρκισσιστική του ζαλάδα δεν σκέφτηκε ότι είναι εντελώς «κουλό» η σελίδα του προγράμματος που αναφέρεται στο θεατρικό που θα ανεβεί εμπνευσμένο από τα 100 χρόνια ίδρυσης του Παναιτωλικού να είναι στα κόκκινα χρώματα λες και πρόκειται για τη γνωστή παραγκομάδα του Πειραιά. Ενώ σε άλλες σελίδες του εντύπου που αναφέρονται σε άλλες δράσεις του ΔΗΠΕΘΕ, βλέπουμε το κίτρινο και το μπλε του Παναιτωλικού…
Τον Παναιτωλικό στα… κόκκινα, τέτοια σουρέαλ τέχνη μόνο το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου θα μπορούσε να κάνει…






