Το 2030 ή το 2050 σας φαίνεται ότι είναι πολύ μακρυά; Οι περισσότεροι από παιδιά θυμόμαστε να μιλάνε για τη γέφυρα Ριίου – Αντιρρίου να λένε ότι θα γίνει σε 15-20 χρόνια. Κι όμως τα χρόνια πέρασαν, η γέφυρα έγινε και ήδη την έχουμε ζήσει 10 χρόνια. Κάπως έτσι δεν πρέπει να μας φαίνεται τόσο απώτερο το 2030 ή το 2050…
Η απάντηση στη βουλή για την επέκταση του σιδηροδρόμου στη Δυτική Ελλάδα είναι εξοργιστική αλλά και αποκαλυπτική.
Ενώ η Κομισιόν το 2008 είχε εγκρίνει τη χρηματοδότηση των μελετών του Δυτικού Αξονα κατά 50%, υπήρξαν εμπλοκές στην υλοποίηση της δράσης, λόγω προβλημάτων που σχετίζονταν με την αναδιάρθρωση του ΟΣΕ και τελικά η ΕΕ προχώρησε στην ακύρωση της δράσης, αφού έκρινε ότι δεν ήταν δυνατή η ολοκλήρωση των μελετών ως την προθεσμία που έληξε τον Απρίλιο του 2013. Εν ολίγοις η αδράνεια για άλλη μια φορά μας οδήγησε στην απώλεια κοινοτικών πόρων. Προτεραιοποιημένη για την Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι του σιδηροδρομικού άξονα Αντίρριο – Ιωάννινα που έχει ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2050 είναι η Σιδηροδρομική Εγνατία (Ηγουμενίτσα – Ιωάννινα – Καλαμπάκα και Θεσσαλονίκη – Αμφίπολη – Καβάλα – Τοξότες). Ωστόσο καιο σιδηροδρομικός άξονας Αντίρριο – Ιωάννινα εντάσσεται «στο αναλυτικό Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών», επομένως μπορεί να διεκδικήσει χρηματοδότηση για την ωρίμασή του. Πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν για την διεκδίκηση των ευρωπαϊκών πόρων…
Όμως από τις προτεραιότητες των Διευρωπαϊκών Δικτών θα πρέπει να βγάλουμε και κάποια συμπεράσματα για την εθνική πολιτική, τις δικές μας δηλαδή προτεραιότητες που και αυτές μπορούν να χρηματοδοτηθούν από κοινοτικούς πόρους. Αν για το σιδηρόδρομο ισχύουν τα παραπάνω και η περιοχή μας μπαίνει σε δεύτερη προτεραιότητα, θα έπρεπε κάπου αλλού οι προτεραιόητες να είναι διαφορετικές. Κι όμως και στους οδικούς άξονες η Αιτωλοακαρνανία μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Για παράδειγμα από την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος τίθεται ως πρώτη προτεραιότητα -και μάλιστα θεωρείται και casus belli για την περιφέρεια- η ολοκλήρωση του τμήματος της Ολυμπίας Οδού Πύργος- Τσακώνα, που θα συνδέσει τον αυτοκινητόδρομο με τον αυτοκινητόδρομο του «Μωρέα», την ώρα όμως που ούτως ή άλλως υπάρχει σύνδεση των περιφερειών Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου στο ύψος που ο ΠΑΘΕ συναντά τον «Μωρέα» στην Κόρινθο… Αντίθετα σε δεύτερη προτεραιότητα τίθεται η σύνδεση της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος με τον ανατολικό άξονα μέσω του δρόμου Πλατυγιάλι-Αγρίνιο-Καρπενήσι-Λαμία, ενός δρόμου που θα μπορούσε να συνδέσει την Αιτωλοακαρνανία και την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος με δυο αυτοκινητοδρόμους, τον ΠΑΘΕ στο ύψος της Λαμίας και την Κεντρική Οδό Ε65 που θα ξεκινήσει να κατασκευάζεται. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς με ποια λογική κρίνεται ως πιο απαραίτητη η σύνδεση της Ηλείας με την Αρκαδία και η συνάντηση δυο αυτοκινητοδρόμων, από την σύνδεση της Αιτωλοακαρνανίας με την ανατολική Ελλάδα και τη συνάντηση τριών αυτοκινητοδρόμων…
Δ.Π
