Του Δημήτρη Παπαδάκη
Θυμάμαι τον Αντώνη Σαμαρά, τότε την εποχή των Ζαππείων, που ο ΓΑΠ στην εξουσία προετοίμαζε την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, να κάνει λόγο για ξεπούλημα αν ο ΟΠΑΠ πουληθεί σε τιμή μικρότερη από τέσσερις φορές τα ετήσια κέρδη του, δηλαδή 4 επί 500 εκατ., ήτοι 2 δισ. ευρώ. Τελικά ήρθε ο ίδιος ως πρωθυπουργός και πούλησε τον ΟΠΑΠ στους Τσέχους και τον Μελισσανίδη, για περίπου όσο τα κέρδη του σε μια χρονιά και όχι σε τέσσερις. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να πουλήσει την Εγνατία Οδό, που κόστισε 6,5 δισ. ευρώ, για 100 εκατ. ευρώ -που θα εισπραχθούν θα κατατεθούν κατ’ ευθείαν στο ταμείο του εξωτερικού για την εξυπηρέτηση του χρέους- τη στιγμή που μόνο τα έσοδα από τους επτά σταθμούς διοδίων ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Αυτός δε που θα πάρει μπιρ παρά την Εγνατία Οδό θα πάρει και δώρο και την εγκατάσταση 11 ακόμη σταθμών διοδίων, εκ των οποίων οι έξι πάνω στον κεντρικό άξονα. Ένα δώρο με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) του 2014…
Θα μπορούσε κανείς να παραλείψει το γεγονός ότι τα χρήματα των ιδιωτικοποιήσεων πάνε στην μαύρη τρύπα του αένου χρέους. Θα μπορούσε κανείς να παραλείψει ακόμη και το γεγονός ότι δεν είναι σώφρον να πουλάς σε συνθήκες ύφεσης… Αλλά εδώ δεν μιλάμε απλώς για χαμηλές τιμές, λόγω της ύφεσης και της κρίσης. Ούτε για πινάκιο φακής, ούτε για μπιρ παρά. Εδώ πρόκειται για Catastroika. Kαι δυστυχώς από μια αυτοαποκαλούμενη αριστερή κυβέρνηση.
YΓ : Αν ξαναδείτε αυτό το ντοκυμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου θα διαπιστώσε την τραγική ειρωνεία να μιλά σε αυτό ο Κατρούγκαλος ως… αντιτασσόμενος στον νεοφιλελευθερισμό…
