Του Δημήτρη Παπαδάκη
Στις εκλογές της 6ης Μαίου οι Έλληνες δοκίμασαν ένα διαφορετικό βήμα… Για διαφόρους λόγους με κυριότερο τον προκλητικά ευνοϊκό για το πρώτο κόμμα εκλογικό νόμο, το βήμα αυτό δεν ολοκληρώθηκε. Στις 17 Ιουνίου δίνεται η ευκαιρία στους Έλληνες να ολοκληρώσουν αυτό το βήμα αποδοκιμάζοντας ακόμη περισσότερο το δικομματισμό… Το διακύβευμα λοιπόν των νέων εκλογών είναι αν θα γίνει αυτό το βήμα ή αν θα έχουμε ένα ακόμη πισωγύρισμα.
Αυτά τα βήματα, το εμπρός ή πίσω, προσωπικά, δεν μπορώ να τα αξιολογήσω… Αυτά τα δυο βήματα κάποιοι επιχειρούν να το παρουσιάσουν με το ερώτημα ευρώ ή δραχμή. Ίσως και να μην έχουν άδικο… Όμως θα προτιμούσα το δίλημμα να γίνει ως εξής : “Καλύτερα με το ευρώ ή με τη δραχμή;;;” Σε αυτό νομίζω ότι κανείς Έλληνας δεν μπορεί να απαντήσει με πειστικότητα, ούτε ακόμη οι Έλληνες πολιτικοί της μιας ή της άλλης άποψης. Το έλλειμμα ενημέρωσης που υπάρχει σε όλους μας γύρω απο το θέμα είναι αυτό που δεν μπορεί να μας κάνει πειστικούς.
Όμως μέχρι τώρα έχουμε ζήσει 12χρόνια με το ευρώ και νομίζω πως η εμπειρία στα “καλά” και στα “κακά” μπορεί να μας πεί, τι σημείνει το ευρώ. Σημαίνει στα χρόνια της ανάπτυξης κερδοφορία για τις τράπεζες, ενώ στα χρόνια της ύφεσης σημαίνει λιτότητα για τους πολίτες για να σωθούν οι τράπεζες. Και αυτή η πολιτική που συνοδεύει το ευρώ δεν έχει αλλάξει καθόλου από τη στιγμή που ξέσπασε η οικονομική κρίση.
Η δραχμή από την άλλη είναι terra incognita… Μήπως σημαίνει μερικά δύσκολα χρόνια και μετά ανάκαμψη, μήπως σημαίνει εθνική καταστροφή; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Είναι όμως απόλυτα λογική η σκέψη πως ένα εθνικό νόμισμα θα μπορούσε να σημαίνει ότι έχουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Είναι ικανά όμως τα χέρια μας, δηλαδή οι πολιτικοί μας, για να αναλάβουν τις τύχες μας; Η μόνη προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι να έχουμε να κάνουμε όντως με πολιτικούς και όχι με τους λαδιάρηδες της Siemens που εκβιάζονται από την Μέρκελ.
Δυστυχώς τίποτα δεν είναι στα χέρια των Ελλήνων που θα προσέλθουν στις κάλπες της 17ης Ιουνίου. Οι εξελίξεις παίζονται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο… Οι φωνές που ακούγουνταν με το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης και που έλεγαν πως η οικονομική κρίση θα έχει ως αποτέλεσμα τη διάλυση του ευρώ, ακούγονται ακόμη και γίνονται όλο πιο ισχυρές… Δεν είναι μάλιστα λίγοι αυτοί που προτείνουν τη μαζική επιστροφή όλων των χωρών της ευρωζώνης στα εθνικά τους νομίσματα.
Όπως και να ΄χει ένα είναι βέβαιο, αν οι πολιτικοί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο θα πάρουν το πάνω χέρι από τους τραπεζίτες, το ευρώ θα συνεχίσει να σημαίνει λιτότητα… Αν οι τραπεζτίτες συνεχίσουν να έχουν το πάνω χέρι πολύ εύκολα και η δραχμή μπορεί να σημαίνει λιτότητα και μάλιστα πολύ σκληρότερη. Επομένως το δίλημμα είναι όχι ευρώ ή δραχμή, αλλά πολιτικοί ή τραπεζίτες…
