Το είπε ο Αλέξης Τσίπρας: “Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα της Αριστεράς, δεν επιθυμεί να γίνει κόμμα της Κεντροαριστεράς”. Άλλο όμως τι λες και άλλο το τι κάνεις. Και ο Αλέξης Τσίπρας εδώ και καιρό κάνει πράγματα και θαύματα… όπως η υπουργοποίηση Μωραΐτη, που σηματοδοτούν την περαιτέρω πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάρει ήδη το μάθημα της πρώτης του θητείας ως Πρωθυπουργός. Η κυβερνώσα Αριστερά κοίταξε πολύ προς τα δεξιά. Για να γίνει ξανά κυβερνώσα η “Αριστερά”, χρειάζεται φυσικά το προσωπείο της Αριστεράς, αλλά κυρίως χρειάζεται ανθρώπους που έχουν το know how του κυβερνάν. Σε αυτό οι επιστήμονες στην Ελλάδα είναι μόνο οι πασόκοι. Ξέρουν, έχουν τον τρόπο -τον παλαιοκομματικό φυσικά- να στήσουν οργανωτικά το κόμμα, να στήσουν προσωπικούς μηχανισμούς, να μαντρώσουν τον κόσμο, να να να… Αυτό ακριβώς που δεν μπόρεσαν να κάνουν στην Αιτωλοακαρνανία οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ με ρόλο… Στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τα κομματικά πόστα, κράτησαν “απροσπέλαστες” στο κόσμο τις οργανώσεις, απαξίωσαν τις δημοτικές παρατάξεις και στο τέλος έφτασαν στο σημείο να κινδυνεύουν να μην έχουν υποψηφίους στις μεγάλες πόλεις του νομού.
Η περίπτωση δε των δήμων Αγρινίου και Μεσολογγίου είναι η πλέον χαρακτηριστική για όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσα συμβαίνουν εσχάτως. Οι δημοτικές παρατάξεις του Δ. Τραπεζιώτη και του Π. Παπαδόπουλου, όταν το κόμμα ήταν οργανωτικά ανύπαρκτο και με μηδαμινή παρουσία στα δρώμενα της περιοχής, προσπάθησαν να προβάλλουν τα προβλήματα της περιοχής προς τα στελέχη της Κυβέρνησης, να προβάλλουν το κυβερνητικό έργο στην περιοχή και ταυτόχρονα να σηκώσουν το αντιπολιτευτικό βάρος απέναντι στις δημοτικές αρχές.
Κραυγαλέο παράδειγμα όλων ήταν η αποδόμηση του Π. Παπαδόπουλου με τα περί κωλύματος λόγω της θέσης του ως διοικητής του νοσοκομείου, τη στιγμή που η Κυβέρνηση 60 μέρες πριν τις εκλογές καταργεί κωλύματα και ασυμβίβαστα… Άλλο παράδειγμα, ήταν η παράταξη Τραπεζιώτη που έτρεχε σε Υπουργεία, να φέρει στο Αγρίνιο στελέχη της Κυβέρνησης, ακόμη και να οργανώσει τα εγκαίνια του Κλειστού στην Αερογέφυρα, όταν το κόμμα ήταν ανύπαρκτο… Απεναντίας κάποιοι λειτούργησαν και λειτουργούν ακόμη και σήμερα υπονομευτικά. Και αυτή η υπονόμευση είναι προφανώς ο “λαγός” όσων διεκδικούν θέση την επόμενη μέρα, στο δήμο και στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ορισμένα κομματικά στελέχη σήμερα λένε πλέον πως τάχα ο Δημήτρης Τραπεζιώτης αποχώρησε για δικούς του λόγους… Προφανώς τα πρόσωπα που υποκριτικά πλαισίωναν τη δημοτική παράταξη και παράλληλα ενίσχυαν αποδεδειγμένα άλλον συνδυασμό είναι φαντάσματα τα είδε μόνο ο Δ. Τραπεζιώτης…
Από την άλλη όμως -γιατί το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις- oι δημοτικές παρατάξεις τα χρόνια που πέρασαν και με την αντιπολίτευση που άσκησαν και την εν γένει παρουσία τους δεν φάνηκε να αποκτούν μεγαλύτερη απήχηση στην κοινωνία… Εξάλλου αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, για παράδειγμα στο Αγρίνιο, δεν θα περίμεναν τις μεταγραφές πρώην αντιδημάρχων του Π. Μοσχολιού (που δεν ήρθαν ποτέ) για να δείξουν επιπλέον δυναμική….
Όλα αυτά δημιούργησαν τον απαραίτητο “χώρο” στους επελαύνοντες πασόκους, που έρχονται στο ΣΥΡΙΖΑ για να διεκδικήσουν μία καλή θέση στην επόμενη μέρα μετά το εκλογικό 2019. Αυτά τα “παράκεντρα εξουσίας” όπως τα χαρακτήρισε ο Δ. Τραπεζιώτης, ήταν εύκολο να βρουν λίγους “προθύμους” εντός του κόμματος, προκειμένου να εκτοπίσουν όσους εμπόδιζαν τα σχέδιά τους. Επόμενο βήμα είναι η εκλογή των “κατάλληλων” ανθρώπων σε κάποιους δήμους και αμέσως μετά η εκλογή ημών των ιδίων στη βουλή…
