Μία ακόμα νομική εκτίμηση της αντιπολίτευσης του δήμου Αγρινίου κατέληξε στον κάλαθο των αχρήστων… Η επιτροπή του άρθρου 152 της Αποκεντρωμένης Διοίκησης απέρριψε την προσφυγή του δήμου Αγρινίου για το περιβαλλοντικό τέλος, που μετ’ επιτάσεως η αντιπολίτευση ζητούσε ενάντια στην απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης να ακυρώσει και τις δύο φορές τις αντίστοιχες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου περί μη επιβολής του περιβαλλοντικού τέλους στο τιμολόγιο της ΔΕΥΑ Αγρινίου.
Στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου τον περασμένο Ιανουάριο οι τρεις μεγαλύτερες παρατάξεις της αντιπολίτευσης του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου είχαν σύρει το χορό των αντιδράσεων στην αλλαγή στάσης εκ μέρους της δημοτικής αρχής Αγρινίου να υπερψηφίσει το περιβαλλοντικό τέλος μετά την πρώτη ακύρωση της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου από το Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Το επιχείρημα ήταν πως η δημοτική αρχή έπρεπε όταν το προηγούμενο καλοκαίρι το δημοτικό συμβούλιο είχε απορρίψει την επιβολή του περιβαλλοντικού τέλους, να προσφύγει στο δευτεροβάθμιο όργανο κατά της ακυρωτικής απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν έγινε τότε από το δήμο Αγρινίου, έγινε όμως μετά την δεύτερη ακυρωτική αποφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Ο Δήμος Αγρινίου προσέφυγε στο δευτεροβάθμιο όργανο της, στην επιτροπή του άρθρου 152 της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία τελικά απέρριψε την προσφυγή του, αναφέροντας χαρακτηριστικά (δείτε εδώ) πως η απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ήταν επαρκώς αιτιολογημένη με τις διατάξεις του νόμου που αφορούν το περιβαλλοντικό τέλος και φυσικά το γεγονός ότι οι αποφάσεις του δήμου Αγρινίου δεν έλαβαν υπόψη κατά τον υπολογισμό της τιμολογιακής πολιτικής την υποχρεωτικότητα της επιβολής του τέλους.
Αυτή είναι η δεύτερη φορά που η αντιπολίτευση του δήμου Αγρινίου και κυρίως οι τρεις μεγαλύτερες παρατάξεις της αντιπολίτευσης, αποτυγχάνουν στις νομικές τους εκτιμήσεις, αφού πρόσφατα απορρίφθηκαν δύο φορές οι αιτιάσεις τους σε σχέση με τη νομιμότητα του Τεχνικού Προγράμματος του δήμου. Ίσως τώρα να γίνει αντιληπτή η υποχρεωτικότητα του νόμου. Σίγουρα όμως έχει προ πολλού κατανοητό ότι για ένα τέλος που απορροφάται για τους οικιακούς καταναλωτές από τη στρογγυλοποίηση των δεκάτων του λεπτού του ευρώ, έγινε ξανά πολύς σαματάς για το τίποτα.
