Η σύγκριση που έκανε ο Γ. Καραμητσόπουλος ανάμεσα στην Πάτρα, τα Ιωάννινα, την Καλαμάτα και το Αγρίνιο αναφορικά με δομές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που φιλοξενούν αυτές οι πόλεις είχε ενδιαφέρον. Όμως κατά την ταπεινή γνώμη της στήλης η ανάλυση αυτή από τη στιγμή που έμεινε μόνο στο ποσοτικό στοιχείο, την αναλογία εισακτέων σε σχέση με τον πληθυσμό, είναι ανεπίκαιρη πια.
Αφορούσε κυρίως την εποχή που εφαρμόζονταν η πολιτική κάθε πόλη και Πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ. Τότε ήταν που η μικρότερη Καλαμάτα κατάφερε να ξεπεράσει το Αγρίνιο σε Τμήματα και φοιτητές. Το Ιστορικό Αρχαιολογικό της Καλαμάτας, για παράδειγμα, ιδρύθηκε το 2003. Και εμείς ακόμη χαιρόμαστε που το 2019 ο Γαβρόγλου ίδρυσε στο Αγρίνιο προεκλογικά το δέκατο Ιστορικό – Αρχαιολογικό τμήμα της χώρας… Έτσι προεκλογικά είχε ιδρύσει και το… αυτόνομο στα χαρτιά Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας ο Καραμανλής το 2009 και πήγε άκλαυτο… Άκλαυτο όταν λειτουργούσε και δεν είχε ούτε επιτροπή ερευνών, όχι όταν καταργήθηκε με το «Σχέδιο Αθηνά»!
Οι πολίτες του Αγρινίου όντως αξίζουν ισότιμη αντιμετώπιση στην Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, αλλά όχι με τη δωδέκατη φιλολογία…. Ούτε με τμήματα «πιάσε το αυγό και κούρευτο» σαν το κατηργημένο Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογίων, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, χωρίς αντικείμενο στην πραγματική οικονομία. Εκτός αν ονειρευόμαστε μια χώρα με ένα μουσείο ή μια «γωνιά πολιτισμού» σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο…
Ας είναι λίγα τα Τμήματα που θα είναι στο Αγρίνιο, το ζήτημα είναι να είναι τμήματα που θα κρατήσουν τους φοιτητές εδώ. Το μυστικό είναι να αξίζει κάποιος να κάνει έξοδα για να σπουδάσει στο Αγρίνιο, σε ένα Τμήμα σύγχρονο με προοπτική με επαγγελματικά δικαιώματα. Τα υπόλοιπα είναι συζήτηση πολυτελείας.
